Сімонтаўка
Сімонтаўка — сяло ў Расеі, у міжрэччы Іпуці і Ўнечы. Цэнтар сельскага паселішча Мглінскага раёну Бранскай вобласьці.
Сімонтаўка лац. Simontaŭka | |
Краіна: | Расея |
Суб’ект фэдэрацыі: | Бранская вобласьць |
Муніцыпальны раён: | Мглінскі |
Насельніцтва: | |
Часавы пас: | UTC+3 |
Паштовы індэкс: | 243215 |
Нумарны знак: | 32 |
Геаграфічныя каардынаты: | 53°2′30″ пн. ш. 32°46′15″ у. д. / 53.04167° пн. ш. 32.77083° у. д.Каардынаты: 53°2′30″ пн. ш. 32°46′15″ у. д. / 53.04167° пн. ш. 32.77083° у. д. |
Сімонтаўка |
Сімонтаўка — сяло гістарычнай Старадубшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.
Назва
рэдагаваць- Асноўны артыкул: Эйсімонт
Эйсэнмунд або Эйсмунд (Eisenmund, Eismund[2]) — імя германскага паходжаньня[3][2]. Іменная аснова ісан- (эйс-, іс-) (імёны ліцьвінаў Ізбут, Ісавін, Ізмунт; германскія імёны Isbodus, Isovin, Ismund) паходзіць ад гоцкага eisarn, германскага *isarna-, стараверхненямецкага îsarn, îsan 'жалеза'[4], а аснова -мунд- (-мунт-, -монт-) (імёны ліцьвінаў Монтгерд, Валімонт, Жыгімонт; германскія імёны Mundgerd, Walmont, Sigimunt) — ад германскага *mundô 'рука, абарона, крэўнасьць'[5] або гоцкага munds 'моц розуму, імкненьне', mundrs 'гарлівы, палкі'[6].
Адпаведнасьць імя Эйсмант германскаму імю Eismund сьцьвердзіў польскі спэцыяліст у галіне анамастыкі Казімер Рымут[2]. Германскае (паўночнагерманскае) паходжаньне літоўскага шляхецкага прозьвішча Эйсмант (Ejsmont) сьцьвярджалася яшчэ ў артыкуле «Жамойць» Усеагульнай энцыкляпэдыі Самуэля Аргельбранда (1868 год)[7].
Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: в Есимонтовку (1708 год)[8]; с. Есимонтовку (1729 год)[9].
Насельніцтва
рэдагаваць- 1904 год — 1208 чалавек[10]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Численность населения Брянской области по муниципальным образованиям в разрезе населённых пунктов на 1 января 2013 года. Брянскстат. 2013. 90 стр.
- ^ а б в Rymut K. Nazwiska Polaków: słownik historyczno-etymologiczny. T. 1. — Kraków, 1999. S. 178(недаступная спасылка).
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 170.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 161.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 180.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Encyklopedyja powszechna. T. 28. — Warszawa, 1868. S. 975.
- ^ Рукописи Церковно-археологического музея Императорской Киевской духовной академии. — Саратов, 1916. С. 211.
- ^ Описание старой Малоросиии. Т. 1. — Киев, 1888. С. 346.
- ^ Список населенных мест Черниговской губернии, имеющих не менее 10 жителей, по данным за 1901 год. — Чернигов, 1902. С. 152.