Сыроваткі

вёска ў Койданаўскім раёне Менскай вобласьці Беларусі

Сыро́ваткі[1] (з 1964[2] году — Жураві́нка[3]) — вёска ў Койданаўскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Бараўскога сельсавету. Знаходзіцца за 15 км ад Койданава, 55 км ад Менску, 18 км ад чыгуначнай станцыі Негарэлае.

Сыроваткі
трансьліт. Syrovatki
Вуліца вёскі
Вуліца вёскі
Першыя згадкі: XVIII стагодзьдзе
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Койданаўскі
Сельсавет: Бараўскі
Насельніцтва: 258 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1716
Паштовы індэкс: 222736
СААТА: 6222804031
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°39′58″ пн. ш. 26°55′40″ у. д. / 53.66611° пн. ш. 26.92778° у. д. / 53.66611; 26.92778Каардынаты: 53°39′58″ пн. ш. 26°55′40″ у. д. / 53.66611° пн. ш. 26.92778° у. д. / 53.66611; 26.92778
Сыроваткі на мапе Беларусі ±
Сыроваткі
Сыроваткі
Сыроваткі
Сыроваткі
Сыроваткі
Сыроваткі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

рэдагаваць

У пачатку XX ст. Сыроваткі ўваходзілі ў склад Койданаўскай, а з 1909 году — Рубяжэвіцкай воласьці Менскага павету, мелася 14 двароў, 92 жыхары. У 1996 годзе ў вёсцы было 79 двароў, 257 жыхароў. На 1 студзеня 2004 году — 80 двароў, 272 жыхары[4].

На тэрыторыі вёскі знаходзіцца помнік на брацкай магіле савецкіх воінаў і партызанаў.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 274 чалавекі
  • 2010 год — 258 чалавек
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 187
  2. ^ Краткий топонимический словарь Белоруссии / В.А. Жучкевич. — Мн.: Изд-во БГУ, 1974. — 448 с.
  3. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 170
  4. ^ Журавінка // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. С. 678.

Літаратура

рэдагаваць
  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.