Станіслаў Радзівіл
Станіслаў Радзівіл (12 траўня 1559, Лукішкі каля Вільні — 19 сакавіка 1599, Пасаў) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Маршалак вялікі літоўскі (1592—1595), староста жамойцкі (з 1595).
Станіслаў Радзівіл. Копія XIX ст. з арыгіналу XVI ст. | |
Герб Трубы | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Нарадзіўся | 12 траўня 1559 Лукішкі каля Вільні |
Памёр | 19 сакавіка 1599[1][2] (39 гадоў) Пасаў |
Пахаваны | |
Род | Радзівілы |
Бацькі | Мікалай Радзівіл «Чорны» Альжбета з Шыдлавецкіх |
Жонка | Марына з Мышкаў |
Дзеці | Станіслаў, Юры, Мікалай Крыштап, Альбрэхт Станіслаў |
Дзейнасьць | палітык |
Апрача вялізных абшараў на Валыні (цэнтар — Алыка), валодаў Нягневічамі ў Наваградзкім павеце, Налібакамі ў Менскім павеце і Дунілавічамі ў Ашмянскім павеце. У 1586 годзе браў удзел у заснаваньні 3 радзівілаўскіх ардынацыяў, I ардынат на Алыцы.
Біяграфія
рэдагавацьЗь нясьвіскай лініі роду Радзівілаў, сын Мікалая «Чорнага», канцлера вялікага літоўскага, і Альжбеты з Шыдлавецкіх. Меў братоў Альбрэхта, Мікалая Крыштапа і Юрыя, а таксама сясьцёр Ганну Магдалену, Крыстыну, Соф’ю Агнешку і Альжбету.
Навучаўся ў Нясьвіжы, Ляйпцыгу, вандраваў у Італію, Гішпанію, Партугалію, Францыю. Ведаў 12 моваў. У 1574 годзе перайшоў з кальвінізму ў каталіцтва.
У 1580—1581 гадох на чале ўласнага аддзелу браў удзел у Інфлянцкай вайне 1558—1582 гадоў. Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў.
Аўтар рэлігійных твораў, перакладаў. Фундаваў касьцёлы ў Налібаках, Дунілавічах.
У шлюбе э Марынай з Мышкаў меў дачок Альжбету і Крыстыну, а таксама сыноў Станіслава, Юрыя, Мікалая Крыштапа і Альбрэхта Станіслава[3].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Stanisław Radziwiłł h. Trąby // Польскі біяграфічны інтэрнэт-слоўнік (пол.)
- ^ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 (пол.) / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 93.
- ^ ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 497.
Літаратура
рэдагаваць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0