Слабадзкі сельсавет

Назву Слабадзкі́ сельсавет^[a] маюць:

Беларусь рэдагаваць

Слабадзкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Лепельскага раёну Віцебскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Шаркоўшчынскага раёну Віцебскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мірскага раёну Гарадзенскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мазырскага раёну Гомельскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Менскага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Мядзельскага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Лагойскага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Смалявіцкага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Стаўпецкага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Ўзьдзенскага раёну Менскай вобласьці
Слабадзкі сельсавет — былая адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Халопеніцкага раёну Менскай вобласьці

Расея рэдагаваць

Слабадзкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Кстоўскага раёну Ніжагародзкай вобласьці

Падвойныя назвы рэдагаваць

Глядзіце таксама рэдагаваць

Заўвагі рэдагаваць

^ Назва пададзеная паводле «Арфаэпічнага слоўніку беларускай мовы»^[1], «Беларускага артаграфічнага слоўніку»^[2], «Граматычнага слоўніку прыметніка»^[3], «Слоўнікаў беларускай мовы»^[4]^[5], «Слоўніку цяжкасьцяў беларускай мовы»^[6] і «Тлумачальнага слоўніку беларускай літаратурнай мовы»^[7].

Крыніцы рэдагаваць

^ Арфаэпічны слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі [і інш.]; уклад.: В. П. Русак [і інш.]; рэдкал.: В. П. Русак, Ю. С. Гецэвіч, С. І. Лысы. — Менск: Беларуская навука, 2017. — 757 с. ISBN 978-985-08-2128-7. С. 622
^ Беларускі арфаграфічны слоўнік / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; уклад. Л. П. Кунцэвіч, І. У. Кандраценя; пад рэд. А. А. Лукашанца. — 2-е выд., выпр. — Менск: Беларус. навука, 2010. — 695 с. ISBN 978-985-08-1190-5. С. 555
^ Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літаратуры імя Я. Коласа і Я. Купалы; уклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш.]; навук. рэд. В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2009. — 1176 с. ISBN 978-985-08-1114-1. С. 887
^ Слоўнік беларускай мовы: Арфаграфія. Арфаэпія. Акцэнтуацыя. Словазмяненне / Ін-т мовазнаўства імя Я. Коласа АН БССР; Пад рэд. М. В. Бірылы. — Мн.: БелСЭ, 1987. — 903 с. С. 746
^ Слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; ўклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш]; навук. рэд. А. А. Лукашанец, В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2012. — 916 с. ISBN 978-985-08-1365-7.
^ Слоўнік цяжкасцей беларускай мовы: Правапіс. Вымаўленне. Націск. Словазмяненне. Словаўжыванне / Аўт.-склад. Г. У. Арашонкава, В. П. Лемцюгова. — Мн.: ПУП «Радыёла-плюс», 2005. — 448 с. ISBN 985-448-053-4. С. 339
^ Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы: больш за 65000 слоў / уклад.: І.Л. Капылоў [і інш.]; пад рэд. І.Л. Капылова. — Менск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — 968 с. ISBN 978-985-11-0937-7. С. 759

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі ласка, выберыце той, які Вас цікавіць.
Калі вы патрапілі сюды зь іншай старонкі Вікіпэдыі, калі ласка, вярнецеся і выпраўце спасылку на патрэбную.

[8] Назва пададзеная паводле «Арфаэпічнага слоўніку беларускай мовы»^[1], «Беларускага артаграфічнага слоўніку»^[2], «Граматычнага слоўніку прыметніка»^[3], «Слоўнікаў беларускай мовы»^[4]^[5], «Слоўніку цяжкасьцяў беларускай мовы»^[6] і «Тлумачальнага слоўніку беларускай літаратурнай мовы»^[7].

[1] Арфаэпічны слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі [і інш.]; уклад.: В. П. Русак [і інш.]; рэдкал.: В. П. Русак, Ю. С. Гецэвіч, С. І. Лысы. — Менск: Беларуская навука, 2017. — 757 с. ISBN 978-985-08-2128-7. С. 622

[2] Беларускі арфаграфічны слоўнік / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; уклад. Л. П. Кунцэвіч, І. У. Кандраценя; пад рэд. А. А. Лукашанца. — 2-е выд., выпр. — Менск: Беларус. навука, 2010. — 695 с. ISBN 978-985-08-1190-5. С. 555

[3] Граматычны слоўнік прыметніка, займенніка, лічэбніка, прыслоўя / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літаратуры імя Я. Коласа і Я. Купалы; уклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш.]; навук. рэд. В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2009. — 1176 с. ISBN 978-985-08-1114-1. С. 887

[4] Слоўнік беларускай мовы: Арфаграфія. Арфаэпія. Акцэнтуацыя. Словазмяненне / Ін-т мовазнаўства імя Я. Коласа АН БССР; Пад рэд. М. В. Бірылы. — Мн.: БелСЭ, 1987. — 903 с. С. 746

[5] Слоўнік беларускай мовы / Нац. акад. навук Беларусі, Ін-т мовы і літ. імя Я. Коласа і Я. Купалы; ўклад. Н. П. Еўсіевіч [і інш]; навук. рэд. А. А. Лукашанец, В. П. Русак. — Менск: Беларус. навука, 2012. — 916 с. ISBN 978-985-08-1365-7.

[6] Слоўнік цяжкасцей беларускай мовы: Правапіс. Вымаўленне. Націск. Словазмяненне. Словаўжыванне / Аўт.-склад. Г. У. Арашонкава, В. П. Лемцюгова. — Мн.: ПУП «Радыёла-плюс», 2005. — 448 с. ISBN 985-448-053-4. С. 339

[7] Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы: больш за 65000 слоў / уклад.: І.Л. Капылоў [і інш.]; пад рэд. І.Л. Капылова. — Менск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — 968 с. ISBN 978-985-11-0937-7. С. 759

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]