Рыдэль (Рыдзель, Рытэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Riedel
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rido + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рыдзель, Рытэль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рыдэль»

Паходжаньне

рэдагаваць

Рыдэла або Рыдэль (Riddela[1], Riedel) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -рыд- (-рыт-) (імёны ліцьвінаў Рытаўт, Зэгрыда, Кантрыт; германскія імёны Ritoldus, Segrida, Guntarith) паходзіць ад бургундзкага rîdan[3], стараісьляндзкага ridha, стараангельскага rīdan 'езьдзіць конна'[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Rydel (Rydl) і Rytel[5].

У Прусіі бытавала імя Рытыл: Ritil (1360 год)[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: praesentibus ibidem honorabili et nobilibus… Andreae Rytel (23 красавіка 1515 году)[7]; подсудъку Андрею Рытелю (6 красавіка 1530 году)[8]; у Грезское волости у селе Покоршове… Еремея Рыделя службу (9 сакавіка 1537 году)[9]; на Савку Риделевича (23 красавіка 1540 году)[10]; подданый господарьский Радкова сотницства Савка Риделевичъ (20 жніўня 1540 году)[11]; под Олесъком а Мартиномъ Рыделевичи (1557—1558 гады)[12]; Ilko Rydzielewicz, Choćko Rydelewicz… Ilko, Michałko Rydzielewiczy… Sieńko, Chwećko Rydzielewiczy… Arcim Rydzielewicz (1561 год)[13]; Станиславъ Рытел (1565 год)[14]; Władysław Rytel, mostowniczy Witebski (30 траўня 1670 году)[15]; Wawrzyniec Rytelo (1745 год)[16]; Joannes Rytel (1762 год)[17].

Носьбіты

рэдагаваць

Рыдэлі (Rydel) — прыгонныя зь мястэчка Жодзішкаў і вёскі Раслы, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[18].

Рытэлі (Rytel) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[19].

На 1904 год існавалі вёска Рыдулева, тры вёскі з назвай Рыдылева і вёска Рыдзілава ў Бельскім павеце Смаленскай губэрні[20].

На гістарычнай Гарадзеншчыне існуе вёска Рыдзялі, на гістарычнай ЛідчынеРыталеўшчына.

  1. ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 233.
  2. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 222.
  3. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 143.
  4. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 190.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 211, 215.
  6. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 704.
  7. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 250.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 389.
  9. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 21 (1536—1537). — Vilnius, 2019. P. 86.
  10. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 100.
  11. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 142.
  12. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 42 (1556—1562 гг.). — Менск, 2015. С. 39.
  13. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 148, 153, 155.
  14. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 307.
  15. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 1. — Вильна, 1867. С. 182.
  16. ^ Biolik M. Imiona poddanych klasztoru wigierskiego z 1745 roku // Prace Językoznawcze. Z. 10, 2008. S. 15.
  17. ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 221.
  18. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 136.
  19. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 759.
  20. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 50—51, 54.