Рупейка (Рупіка, Рупека, Рупка, Рапейка) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Rupke
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rupo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рупіка, Рупека, Рупка, Рапейка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рупейка»

Паходжаньне

рэдагаваць

Рупке (Rupke) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова руп- паходзіць ад асновы -грод- (-род-, -руд-)[2].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Rupek (Rupik, Ropek)[2].

У Прусіі бытавала імя Ruppe[a][4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Рупеику у Колтянех чоловекъ (1440—1492 гады)[5]; в Промядеве чотыри чоловеки… а Рупеика Еиниковича (14 кастрычніка 1502 году)[6]; в бояр наших жомоитскихъ… в Нармонта Рупеиковича (8 сьнежня 1516 году)[7]; Михаило Рупеиковичъ[8], Рупеико Воишутовичъ… Румшъ Рупеиковичъ [9], Левъ Рупиковичъ[10], Рупеико Вишутевичъ[11] (1528 год); Jakub Rupko (1641 год)[12]; Benedykt Ropeykowicz, komornik (10 лютага 1779 году)[13]; panów… Ropejki (1782 год)[14]; Ignacy Ropeyko (11 лютага 1784 году)[15]; Rupejko Franciszek (1832—1834 гады)[16][b].

Носьбіты

рэдагаваць

Рапейкі і Рупейкі — літоўскія шляхецкія роды[20].

На 1903 год засьценак Рупішкі існаваў у Вількамірскім павеце, а выселак і паселішча Рупекі — у Цельшаўскім павеце Ковенскай губэрні[21].

На гістарычнай Ваўкавышчыне існуе вёска Рупейкі, на гістарычнай ЛідчынеРапэйкі.

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Rupo[3]
  2. ^ Таксама:
    • Ропіла (адзначалася старажытнае германскае імя Rupil[3]): Щасный Ропиловичъ (1567 год)[17];
    • Рупін: Rupinowicz (1632 год)[18].
  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 261.
  2. ^ а б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 211.
  3. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1283.
  4. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 84.
  5. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 287.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 322.
  8. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 162.
  9. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 163.
  10. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 166.
  11. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 171.
  12. ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 108.
  13. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 290.
  14. ^ Vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio Kauno dekanato vizitacija 1782 m. — Vilnius, 2001. P. 124.
  15. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 362.
  16. ^ Матвейчык Д. Выгнаныя з роднага краю: Паслялiстападаўская эмiграцыя з Беларусi і Лiтвы (1830—1870-я гады). — Менск, 2011. С. 146.
  17. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 889.
  18. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 313.
  19. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 77.
  20. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Р, Згуртаваньне беларускай шляхты
  21. ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 150, 499.