Рудэўшчына

вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

Рудэ́ўшчына[1]вёска ў Беларусі, каля вытоку ракі Апіты. Уваходзіць у склад Суботніцкага сельсавету Івейскага раёну Гарадзенскай вобласьці.

Рудэўшчына
лац. Rudeŭščyna
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Івейскі
Сельсавет: Суботніцкі
Насельніцтва: 7 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код:
Паштовы індэкс: 231341
СААТА: 4229843136
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 54°8′2″ пн. ш. 25°40′18″ у. д. / 54.13389° пн. ш. 25.67167° у. д. / 54.13389; 25.67167Каардынаты: 54°8′2″ пн. ш. 25°40′18″ у. д. / 54.13389° пн. ш. 25.67167° у. д. / 54.13389; 25.67167
Рудэўшчына на мапе Беларусі ±
Рудэўшчына
Рудэўшчына
Рудэўшчына
Рудэўшчына
Рудэўшчына
Рудэўшчына

Грода, Рода або Руда (Hrodo, Roda, Ruodo) — імя германскага паходжаньня[2].

Гісторыя

рэдагаваць

У сярэдзіне XVIII стагодзьдзя фальварак Рудэўшчына ў Ашмянскім павеце Віленскага ваяводзтва. У 1762 г. адносілася да Суботніцкай парафіі.

У XIX — пачатку XX ст. вёска ў ў Суботніцкай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. 33 рэвіскія душы, у складзе маёнтку Квяткоўцы Э. Умястоўскага. Паводле перапісу 1897 г., 21 двор, 137 жыхароў. У 1909 г. 26 двароў, 182 жыхары.

У 1921-1939 гг. у Суботніцкай гміне Валожынскага, з 1926 г. Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. 28 двароў, 158 жыхароў.

3 12.10.1940 г. вёска (41 двор, 236 жыхароў) у Сьлесароўскім сельсавеце Івейскага раёну. 3 26.6.1941 г. да 8.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1950 г. арганізаваны калгас «Пагранічнік». У 1964 г. адкрыта пачатковая школа. У 1970 г. 91 жыхар. Цяпер вёска ў складзе Суботніцкага сельсавету і калгаса «Суботнікі». У 1999 г. 13 двароў, 21 жыхар.

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1999 год — 21 чалавек, 13 двароў
  • 2009 год — 7 чалавек[3]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 886.
  3. ^ Вынікі перапісу

Літаратура

рэдагаваць
  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.