Мінігайла
Мінігайла Альгердавіч (? — 1394) — літоўскі князь.
| Мінігайла лац. Minigajła / Minihajła | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | паміж 1365 і 1368 |
| Памёр | да 1382 |
Імя рэдагаваць
- Асноўны артыкул: Мінігайла (імя)
Мінігель, Мінгель або Мэнгель (Minigelus[1], Mingellus[2], Mengel[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Альмін, Асьміна; германскія імёны Miniatus, Almin, Osminna) паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[5], minthi 'памяць'[6], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[7]. Такім парадкам, імя Мінігайла азначае «жвавы думкамі» (тое ж, што і імя Гайлімін)[8].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Минигайло (Наўгародзкі чацьверты летапіс[9] і Сафійскі першы летапіс[10]).
Біяграфія рэдагаваць
Сын вялікага князя літоўскага Альгерда і яго жонкі Ўльляны.
Памёр у маладым веку, відаць, да складаньня літоўска-крыжацкай умовы 1382 году, пад якой няма яго подпісу[11].
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Pievi, parrocchie e clero nel Veneto dal X al XV secolo. — Venezia, 1987. P. 87, 452.
- ^ Sensi M. Vita di pietà e vita civile di un altopiano tra Umbria e Marche (secc. XI—XVI). — Roma, 1984. S. 47, 498.
- ^ Andresen K. G. Die altdeutschen Personennamen in ihrer Entwickelung und Erscheinung als heutige Geschlechtenamen. — Mainz, 1873. S. 68.
- ^ Knorr W. Die Familiennamen des Fürstenthums Lübeck. — Entin, 1876. S. 32.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 21, 24.
- ^ ПСРЛ. Т. 4. — СПб., 1848. С. 72.
- ^ ПСРЛ. Т. 5. — СПб., 1851. С. 236.
- ^ Валеры Пазднякоў, Мінігайла Альгердавіч, Электронная энцыкляпэдыя «Вялікае Княства Літоўскае»
Літаратура рэдагаваць
- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)
- Tęgowski J. Pierwsze pokolenia Giedyminowiczów. — Wrocław, 1999.
Вонкавыя спасылкі рэдагаваць
- Валеры Пазднякоў, Мінігайла Альгердавіч, Электронная энцыкляпэдыя «Вялікае Княства Літоўскае»