Мікола Гайдук
Міко́ла Гайду́к (29 траўня 1933, в. Кабылянка на Беласточчыне, Польская Рэспубліка — 2 верасьня 1998, Беласток, Польшча) — беларускі пісьменьнік, журналіст, краязнаўца, пэдагог.
| Міко́ла Гайду́к | |
 | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 29 траўня 1931 або 29 красавіка 1933 |
| Памёр | 2 верасьня 1998 |
| Пахаваны | |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | пісьменьнік, журналіст, празаік, паэт, літаратурны крытык, фальклярыст, перакладнік |
| Мова | польская мова[1], беларуская мова[1] і расейская мова[1] |
| Узнагароды |       |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьМікола Гайдук нарадзіўся 29 траўня 1933 году ў вёсцы Кабылянка Беластоцкага ваяводзтва Польскай Рэспублікі ў сялянскай сям’і.
У 1951 годзе скончыў агульнаадукацыйны ліцэй, у 1959 годзе — Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт.
Працаваў у Агульнаадукацыйным ліцэі зь беларускай мовай навучаньня імя Браніслава Тарашкевіча ў Бельску Падляскім настаўнікам беларускай і лацінскай моў. З 1965 году — дырэктар ліцэя.
У 1986—1988 гадох — намесьнік галоўнага рэдактара газэты «Ніва» (Беласток). Сябра Беларускага літаратурнага аб’яднаньня «Белавежа» з 1958 году. Сябра Саюзу польскіх пісьменьнікаў з 1985 году.
Памёр 2 верасьня 1998 году. Пахаваны на гарадзкіх могілках Беластоку.
Творчасьць
рэдагаваць
Друкаваўся з 1957 году ў газэці «Ніва». Аўтар зборніку вершаў «Ціш», апавяданьняў, аповесьцей і гістарычных эсэ «Трызна», «Паратунак», «Брэсцкая унія», казак, артыкулаў, нарысаў[2].
Выступаў як публіцыст, літаратуразнаўца і перакладчык паэзіі з польскае на беларускую мову. Апублікаваў каля 600 уласных запісаў беларускіх песень з нотамі, краязнаўчы слоўнік. Суаўтар падручнікаў на беларускай мове для 3, 4, 5 клясаў (1962—1987) (па 3 выданьні) і «Граматыкі беларускай мовы для 5-8 клясаў беларускай пачатковай школы» (1975).
Аўтар працы па гісторыі праваслаўя «Берасьцейская царкоўная ўнія 1596 году» (1996)[3].
Бібліяграфія
рэдагаваць- «Ціш» (Беласток, 1988)
- «Белавескія паданьні» (па-польску, Беласток, 1990)
- «Трызна» (1991)
- «Паратунак» (1993)
- «Белавескія быліцы і небыліцы» (1996)
- «Лягенды Беласточчыны» (1997)
Узнагароды
рэдагаваць- Заслужаны дзяяч культуры Польшчы (1986),
- ордэн Адраджэньня Польшчы,
- срэбраны крыж Заслугі,
- залаты крыж Заслугі,
- ордэн Сьвятой роўнаапостальнай Марыі Магдалены III ступені (1993),
- ордэн Сьвятойроўнаапостальнай Марыі Магдалены II ступені (1995).
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Ян Чыквін Беларускія пісьменнікі Польшчы. Другая палова ХХ ст. / прадм. У. Конана. — Менск: Беларускі кнігазбор, 2000. — С. 303—362. — 576 с. — 2000 ас. — ISBN 985-6318-80-7
- ^ Гайдук Мікола
Літаратура
рэдагаваць- Беларускія пісьменнікі Польшчы. Другая палова ХХ ст. / Уклад. Я. Чыквіна; Прадм. У. Конана, — Мн.: Беларускі кнігазбор, — 2000, — 576 ст.: іл., — ISBN 985-6318-80-7
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць- Анна Шайкоўская (2 верасьня 2010) 12 гадоў без Міколы Гайдука. Радыё «Рацыя». Праверана 2 верасьня 2010 г.
- Биография, Гайдук Мікола (Гойдук Микола, Николай). Біяграфія.. SLOVO.ws. Праверана 2 верасьня 2010 г.
- Валянціна Швед Гайдук Мікола Раманавіч. Pracownia Filmu, Dźwięku i Fotografii Niezbudka. Праверана 29 чэрвеня 2015 г.
 |
Гэта — накід артыкула пра біяграфію асобы. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |