Лілія Ананіч

	Лілія Ананіч
Міністар інфармацыі Беларусі
	30 чэрвеня 2014 — 28 верасьня 2017
Прэзыдэнт:	Аляксандар Лукашэнка
Прэм’ер-міністар:	Міхаіл Мясьніковіч (2014); Андрэй Кабякоў (2014-2017)
Папярэднік:	Алег Праляскоўскі
Наступнік:	Алесь Карлюкевіч
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася:	2 студзеня 1960 (64 гады); Леванова, Мётчанскі сельсавет, Барысаўскі раён, Менская вобласьць, БССР, СССР;
Адукацыя:	факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту[d]; Акадэмія кіраваньня пры прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь; Дрычынскі ясьлі-сад[d];
Узнагароды:	Ганаровая грамата Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь Ганаровая грамата Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь

Лі́лія Станісла́ваўна Ана́ніч (дзявочае прозьвішча Яцэвіч^[2]; нарадзілася ў 1960, в. Леванова, Барысаўскі раён) — беларуская журналістка і дзяржаўны дзяяч, міністар інфармацыі Беларусі (2014—2017).

Біяграфія

Нарадзілася ў вёсцы Леванова Мётчанскага сельсавету Барысаўскага раёну БССР (цяпер Беларусь). Скончыла ў роднай вёсцы 8-гадовую школу. Маці пісала вершы на беларускай мове, з адным зь якіх (пра Янку Купалу) Лілія выступіла на конкурсе чытальнікаў у Барысаве і затым у Менску. У 1977 г. паступіла на факультэт журналістыкі БДУ, прачытаўшы ўласны беларускамоўны верш пра Якуба Коласа на ўступным іспыце^[3].

У 1982 годзе скончыла Беларускі дзяржаўны ўнівэрсытэт імя У. І. Леніна^[4], у 2000 годзе — Акадэмію кіраваньня пры Прэзыдэнце Рэспублікі Беларусь.

У 1982—1984 гадах працавала фотакарэспандэнтам менскай раённай газэты «Шлях камунізму». У 1984—1992 гадах — рэдактар, старэйшы рэдактар Навукова-дасьледчага інстытуту сродкаў аўтаматызацыі (г. Менск), у 1992—1996 гадах — рэдактар, галоўны спэцыяліст, намесьнік начальніка ўпраўленьня сродкаў масавай інфармацыі Міністэрства культуры і друку Беларусі. У 1996—2001 гадах была намесьнікам начальніка, начальнікам інфармацыйна-аналітычнага ўпраўленьня Дзяржаўнага камітэту Беларусі па друку. У 2001—2003 гадах — намесьнік міністра інфармацыі Беларусі, з 2003 году — першы намесьнік міністра інфармацыі.

На пасадзе міністра інфармацыі

30 чэрвеня 2014 г. прызначаная на пасаду міністра інфармацыі Беларусі^[5]. За час працы на гэтай пасадзе ў 2015 годзе вынесла папярэджаньні выданьням «Газета Слонімская», Intex-Press, «Ганцавіцкі час», у 2017 — «Наша Ніва» і Tut.by. 5 чэрвеня 2015 году загадам № 233 абмежавала доступ да сайту kyky.org. Не заступілася за журналіста Паўла Дабравольскага, якога зьбіла міліцыя. Лічыла, што выданьне кніг нобэлеўскай ляўрэаткі Сьвятланы Алексіевіч «неактуальнае ў сьвятле нацыянальнага кнігавыданьня». Падтрымала затрыманьне аўтараў расейскай агенцыі REGNUM. Ухваліла прапагандысцкі фільм пра справу «Белага легіёну» і заявіла, што БТ законна апублікавала праслухоўваньне прыватнай тэлефоннай размовы Паўла Севярынца і Зьмітра Дашкевіча^[6]. FM-радыёстанцыя Альфа-радыё(ru) ад студзеня 2015 году ўваходзіць у буйную аб’яднаную рэдакцыю «СБ. Беларусь Сегодня»^[7]^[8].

У лютым 2017 году палітоляг Вольф Рубінчык заўважыў, што ў 2003 годзе Л. Ананіч «прыбудавалася» ў якасьці суаўтаркі да кнігі кандыдата філялягічных навук В. Вараб’ёва, прысьвечанай СМІ ў Беларусі, ня ўнёсшы дастатковага творчага ўкладу: «здаецца, тагачасная намміністра… лоўка скарыстала сваё службовае становішча»^[9].

28 верасьня 2017 году Ўказам прэзыдэнта Рэспублікі Беларусь Л. Ананіч была вызвалена ад пасады міністра інфармацыі Беларусі^[10]. З 2018 яна — старшыня некамэрцыйнага Саюза выдаўцоў і распаўсюджвальнікаў друку^[11].

Як дэпутат Палаты прадстаўнікоў

У 2019 годзе стала дэпутаткай палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь 7-га скліканьня ад Барысаўскай сельскай акругі № 63. Заняла пасаду намесьніка старшыні пастаяннай камісіі палаты прадстаўнікоў па правох чалавека, нацыянальных адносінах і сродках масавай інфармацыі^[12].

У 2022 г. Ананіч выступіла ініцыятаркай рэпрэсіўных зьменаў у законадаўстве, паводле якіх рэжым Лукашэнкі атрымаў магчымасьць пазбаўляць грамадзянства за «экстрэмісцкую дзейнасьць», а таксама ініцыявала дэнансацыю пратаколу аб падачы скаргаў у Камітэт правоў чалавека ААН^[13].

Узнагароды й дасягненьні

дзьве Ганаровыя граматы Савету Міністраў Рэспублікі Беларусь.
Ордэн Пашаны (Беларусь) 2016

Крыніцы

^ ^а ^б Пять фактов о Лилии Ананич: писала стихи, подписывала предупреждения независимым изданиями — Наша Ніва.
^ Змитер Панковец (30 чэрвеня 2014) Пять фактов о Лилии Ананич: писала стихи, подписывала предупреждения независимым изданиями (рас.). Наша Ніва.
^ Тацяна Падаляк. З чаго пачынаецца Радзіма // Зьвязда : газэта. — 4 лютага 2012. — № 23 (27138). — С. 3. — ISSN 1990-763x.
^ Руководство (рас.). Министерство информации Республики Беларусь. Архіўная копія ад 27 верасьня 2017 г.
^ Ананіч назначана міністрам інфармацыі Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 30 чэрвеня 2014 г. Архіўная копія ад 30 чэрвеня 2014 г. Праверана 3 сакавіка 2016 г.
^ 7 фактаў, якімі запомнілася Лілія Ананіч на пасадзе міністра інфармацыі. Радыё Свабода.
^ Альфа Радио Беларусь (рас.). VK. Праверана 6 красавіка 2018 г.
^ Надзея Дрыла. Адказнасьць за сваё слова // Зьвязда : газэта. — 20 студзеня 2015. — № 10 (27868). — С. 1, 4. — ISSN 1990-763x.
^ https://belisrael.info/?p=9806
^ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 350 «О Л. С. Ананич» (рас.). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (28 верасня 2017).
^ Контакты (рас.). Союз издателей и распространителей печати. Праверана 6 красавіка 2018 г.
^ http://house.gov.by/by/deputies-by/view/ananich-lilija-1024/
^ Пазбаўленьне грамадзянства «экстрэмістаў» і амністыя без палітвязьняў. Хто з дэпутатаў стаіць за адыёзнымі зьменамі заканадаўства — Радыё Свабода, 29 сьнежня 2022

[_75d51e773a264618-1] а ^б Пять фактов о Лилии Ананич: писала стихи, подписывала предупреждения независимым изданиями — Наша Ніва.

[2] Змитер Панковец (30 чэрвеня 2014) Пять фактов о Лилии Ананич: писала стихи, подписывала предупреждения независимым изданиями (рас.). Наша Ніва.

[3] Тацяна Падаляк. З чаго пачынаецца Радзіма // Зьвязда : газэта. — 4 лютага 2012. — № 23 (27138). — С. 3. — ISSN 1990-763x.

[4] Руководство (рас.). Министерство информации Республики Беларусь. Архіўная копія ад 27 верасьня 2017 г.

[5] Ананіч назначана міністрам інфармацыі Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 30 чэрвеня 2014 г. Архіўная копія ад 30 чэрвеня 2014 г. Праверана 3 сакавіка 2016 г.

[6] 7 фактаў, якімі запомнілася Лілія Ананіч на пасадзе міністра інфармацыі. Радыё Свабода.

[7] Альфа Радио Беларусь (рас.). VK. Праверана 6 красавіка 2018 г.

[8] Надзея Дрыла. Адказнасьць за сваё слова // Зьвязда : газэта. — 20 студзеня 2015. — № 10 (27868). — С. 1, 4. — ISSN 1990-763x.

[9] ttps://belisrael.info/?p=9806

[10] Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь № 350 «О Л. С. Ананич» (рас.). Национальный правовой Интернет-портал Республики Беларусь (28 верасня 2017).

[11] Контакты (рас.). Союз издателей и распространителей печати. Праверана 6 красавіка 2018 г.

[12] ttp://house.gov.by/by/deputies-by/view/ananich-lilija-1024/

[13] Пазбаўленьне грамадзянства «экстрэмістаў» і амністыя без палітвязьняў. Хто з дэпутатаў стаіць за адыёзнымі зьменамі заканадаўства — Радыё Свабода, 29 сьнежня 2022

[2]

[1]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]