Конрад Войдатавіч (1360-я — верасень 1390) — літоўскі князь.

Конрад Войдатавіч
лац. Konrad Vojdatavič
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 1360-я
Памёр верасень 1390
Род Гедымінавічы
Бацькі Войдат
Асноўны артыкул: Конрад

Конрад або Кунрад (Konrad, Cunrad[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -кон- (-кун-) (імёны ліцьвінаў Кондрут, Кунат, Якун; германскія імёны Cundrud, Kunat, Acun) паходзіць ад гоцкага koni- 'адважны'[3] або германскага kunja, kuni '(хтосьці) з годнага, шляхецкага роду'[4], а аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Радавін; германскія імёны Ratwilius, Ratolt, Radowin) — ад гоцкага *rêþs[5], германскага rad- 'рада'[6].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Konrad, Konrat, Kunrod, Kunrot[7].

Біяграфія

рэдагаваць

Зь літоўскага княскага роду, сын Войдата.

У 1390 годзе браў удзел у супольнай аблозе крыжакамі і Вітаўтам Вільні, у час якой яго параніла стрэлам з бамбарды. Празь некалькі тыдняў памёр ад гэтай раны ў Прусіі.

Меў жонку, але яе імя невядомае, як і тое, ці меў дзяцей.

Польскі гісторык XV ст. Ян Длугаш атаясамліваў Конрада з сынам Кейстута Таўцівілам (які меў каталіцкае імя Конрад), што ўсталявалася ў гістарыяграфіі[8].

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 373—374.
  2. ^ Усціновіч А. Слоўнік асабовых уласных імён. — Менск, 2011. С. 116—117.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 150.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  7. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 151.
  8. ^ ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2010 Т. 3. С. 278.

Літаратура

рэдагаваць