Гіём Апалінэр
Гіём Апалінэ́р (сапраўднае імя Вільгельм Апалінары Кастраві́цкі[8], па-француску: Guillaume Apollinaire; 26 жніўня 1880, Рым, Італія — 9 лістапада 1918, Парыж, Францыя) — францускі паэт, пісьменьнік і крытык. Стрыечны пляменьнік беларускага празаіка Каруся Каганца.
| Гіём Апалінэр | |
| Guillaume Apollinaire | |
Гіём Апалінэр (зьлева) і Андрэ Рувэр(fr), 1914 год | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Імя пры нараджэньні | Вільгельм Апалінары Кастравіцкі |
| Нарадзіўся | 26 жніўня 1880[1][2][3][…] |
| Памёр | 9 лістапада 1918[1][2][3][…] (38 гадоў) |
| Пахаваны | |
| Сужэнец | Амэлія Кольб[d][6] |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | паэт, пісьменьнік |
| Гады творчасьці | з 1898 |
| Жанр | белы верш |
| Мова | француская мова[7], італьянская мова і валёнская мова |
| Узнагароды | |
| Подпіс | 
|
Біяграфія
рэдагавацьСапраўднае імя — Гіём Альбэрт Уладзімер Аляксандар Апалінары Кастравіцкі (Wilhelm Albert Vladimir Apollinaris Kostrowicki).
Радавы маёнтак Кастравіцкіх, Дарожкавічы пад Наваградкам, быў канфіскаваны за іхны ўдзел у паўстаньні 1863—1864 гадоў. Дзед Апалінэра, Міхаіл Апалінары Кастравіцкі, эміграваў у Італію, дзе і прайшло дзяцінства паэта. Адным з сыноў дзедавага брата, Карла Самуілавіча Кастравіцкага, быў беларускі празаік Казімер Кастравіцкі, больш вядомы пад творчым псэўданімам Карусь Каганец. Ён прыходзіўся Гіёму стрыечным дзядзькам[9].
У 1899 годзе Апалінэр пераехаў у Парыж. Удзельнічаў у Першай сусьветнай вайне.
Памёр у 1918 годзе. Пахаваны ў Парыжы на могілках Пэр-Ляшэз.
Творчасьць
рэдагавацьЛітаратурную дзейнасьць пачаў у 1901 годзе[8].
Творы на беларускай мове
рэдагавацьАсобныя выданьні
рэдагаваць- Зямны акіян: Выбранае. Пераклад і прадмова Эдзі Агняцьвет. Мн., 1973 (Сэрыя «Літаратура народаў сьвету»).
- Выбраныя вершы. Пераклад: Лявон Баршчэўскі, Андрэй Хадановіч, Уладзь Лянкевіч, Ганна Янкута і інш. Мн., 2016 (Сэрыя «Паэты плянэты»).
Іншыя публікацыі
рэдагаваць- «Шпацыр аднаго ценю» («Калосьсе», №8 2000).
- Апалінэр Г. [Вершы] / Перакл. Л. Баршчэўскага // Полымя. 2000. № 8.
- Навелы / пераклад: Алесь Асташонак, вершы / пераклад: Лявон Баршчэўскі, Андрэй Хадановіч // Крыніца. 2001. № 11-12 (71).
- Мы развіталіся з цэлай эпохай… вершы пер. Уладзь Лянкевіч, Кацярына Маціеўская, Андрэй Стэфановіч, Лявон Баршчэўскі, Леанід Дранько-Майсюк, Андрэй Хадановіч
- Мост Мірабо, пераклаў Макс Шчур
Крыніцы і заўвагі
рэдагаваць- ^ а б Guillaume Apollinaire (нід.)
- ^ а б Guillaume Apollinaire (анг.) — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
- ^ а б Guillaume Apollinaire // Encyclopædia Britannica (анг.)
- ^ а б Deutsche Nationalbibliothek Record #118503634 // Gemeinsame Normdatei (ням.) — 2012—2016.
- ^ Gabrielli D. Dictionnaire historique du Père-Lachaise (фр.) — 2002. — P. 179. — ISBN 978-2-85917-346-3
- ^ L'Humanité, l'humanité, لومانيتي (фр.) — RF: 2005. — ISSN 0242-6870; 2496-8617
- ^ Apollinaire, Guillaume // CONOR.SI
- ^ а б «Дзве даты. 26 жніўня». «Звязда» №166 (26774), 26 жніўня 2010 г.
- ^ Пашкевіч, А. «Кроў з крыві беларуса...» Легенда і лёс Каруся Каганца // Роднае слова. — Мн.: 1994. — № 7—8. — С. 11.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць |
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |