Макс Шчур
Макс Шчур (нар. 1977; Берасьце, цяпер Беларусь) — беларускі паэт, перакладнік, эсэіст.
Макс Шчур лац. Maks Ščur | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Максім Шчур |
Нарадзіўся | 5 сьнежня 1977 (47 гадоў) Берасьце, Беларуская ССР, СССР |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | Перакладнік |
Гады творчасьці | З 1997 г. |
Жанр | Верш, п’еса, раман |
Мова | Беларуская |
Дэбют | П’еса «Сьмерць тырана» (1997) |
Значныя творы | Раман «Там дзе нас няма» (2004) |
Прэміі | Літаратурная прэмія імя Янкі Юхнаўца (2004) |
Узнагароды | |
Творы на сайце Knihi.com | |
Творы на сайце Kamunikat.org |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьУ 1994—1998 — студэнт Менскага лінгвістычнага ўнівэрсытэту. Ад 1998 жыве ў Чэхіі пад Прагай, дзе атрымаў палітычны прытулак[1].
Творчасьць
рэдагавацьАўтар п’есы «Сьмерць тырана» (Мн., 1997), зборнікаў вершаў «Амфітэатар» (Прага-Гданьск, 1999), «Раньні збор» (Стакгольм, 2006), «Амальгама» (Мн., 2010)[2], «Modus bibendi» (2012)[3] і «Летні час» (Тэрнопаль, 2014)[4], шэрагу літаратуразнаўчых эсэ, кніг прозы «Там, дзе нас няма» (2004), «Ліст, знойдзены на папялішчы» (Познань, 2011)[5], «Культуртрэгер» (2013)[6][7], «Завяршыць гештальт» (Тэрнопаль, 2015)[8]. Ягоныя вершы друкаваліся ў чэскіх, швэдзкіх і польскіх перакладах.
Вёў інтэрнэт-часопіс niamiesta.se[9].
Перакладае з чэскай (Гелнэр, Кліма, Рэйнэк), гішпанскай (Кевэда, Борхэс, Лёрка), ангельскай (Кэрал, «Прыгоды Алесі ў дзівоснай краіне»; Лір, «Кніга бязглузду») моваў. Цікавіцца тэорыяй інтэрпрэтацыі, філязофіяй мастацтва, дачыненьнямі культуры й палітыкі.
Прэміі
рэдагаваць- Ляўрэат прэміі Янкі Юхнаўца (2004) за раман «Там, дзе нас няма» (неапублікаваны)
- Гішпаніст (Premio Iberoamericano 2003).
- Ляўрэат прэміі Гедройца (2016) за кнігу «Завяршыць гештальт»[10][11]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Faltýnek, Vilém (29 ліпеня 2007) Maks Ščur zazpíval v Brně své zhudebněné básně (чэс.). Radio Praha. Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Шчур Макс. Амальгама Knihi.by Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Modus bibendi (чэс.) Databazeknih.cz Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Калекцыя «Профілі». Макс Шчур. Летні час. Видавництво «Крок». Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Шчур Макс. Ліст, знойдзены на папялішчы Prastora.by Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Літанкета Свабоды: Макс Шчур // Радыё «Свабода», 29 ліпеня 2015 г. Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Kulturtréger (чэс.) Databazeknih.cz Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Макс Шчур. Завяршыць гештальт. Видавництво «Крок». Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ razumovich archive.is Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Макс Шчур «Завяршыць гештальт» Прэмія Гедройца Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
- ^ Настасься Роўда. Першае месца прэміі Гедройца атрымаў Макс Шчур за кнігу «Завяршыць гештальт» // Наша Ніва, 12 кастрычніка 2016 г. Праверана 13 кастрычніка 2016 г.
Літаратура
рэдагаваць- Макс Шчур. Росквіт і заняпад беларускага літаратурнага авангарду // Анталёгія сучаснага беларускага мысьленьня. — Санкт-Пецярбург: Невский простор, 2003. — 496 с.
- Макс Шчур. Раньні збор — Стакгольм: Аркона, 2006. — 302 с.
- Амальгама. — Менск: Логвінаў, 2010. — 144 с. — (Галерэя “Б”). — ISBN 978-985-6901-81-5
- Ліст, знойдзены на папялішчы. — Познань: Белы Крумкач, 2011. — 203 с.
- Марыя Мартысевіч. Мармазяўр супраць Жабавока: Льюіс Кэрал па-беларуску // Новы Час. — 4 сьнежня 2009.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьВонкавыя відэафайлы | |
---|---|
Сьпевы Макса Шчура | |
Аксамітная рэвалюцыя («Паддашша», Угерске-Градзіштэ; ліпень 2007 г.) | |
Бяздомны Пятро («Паддашша», Брно; ліпень 2007 г.) | |
Вандроўнік Драздовіч | |
Ёлупень («Паддашша», Угерске-Градзіштэ; 2007 г.) | |
Краіна нешчасьлівага маленства («Паддашша», Брно; ліпень 2007 г.) | |
Сустрэнемся пасьля 11 («Паддашша», Угерске-Градзіштэ; ліпень 2007 г.) | |
Цывілізацыя (Прага, 4 сьнежня 2011 г.) | |
Экстрэміст («Паддашша», Брно; ліпень 2007 г.) |
Вікіцытатнік зьмяшчае збор цытатаў, датычных тэмы артыкула: |
- «Ня ўдзельнічаць у мітынгах ты ня можаш, а зь іншага боку ўсьведамляеш, што такое хаджэньне табе ніякай карысьці не прынясе» // Generation.by
Гэта — накід артыкула пра пісьменьніка альбо пісьменьніцу. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |