Гейтарт
Гейтарт, Гайторт — мужчынскае імя.
| Ґейтарт лац. Giejtart / Hiejtart | |
| Gaiterda | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Geith + Hardt |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гайторт |
| Вытворныя формы | Гітарт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Ґейтарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГайтэрда (Gaiterda) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гайд- (-гайт-, -гейт-) (імёны ліцьвінаў Гайдэль, Гейдар, Гайдэман; германскія імёны Gaidel, Gaidheri, Geidemann) паходзіць ад германскага gaid 'рагаціна, дзіда'[2], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[3][4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: тогда убіенъ бысть князь великый Литовскый Гоитортъ (Пскоўскі другі летапіс)[5].
Носьбіты
рэдагавацьУ XVI ст. існавала «пустаўская зямля» Гейтарцішкі (Гейтартишки) у Жамойцкім старостве[6][7].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 565.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ ПСРЛ. Т. 5. — СПб., 1851. С. 7.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 70.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 103, 152.