Гітарт
Гітарт (Кітарт), Гедарт (Гетарт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Гітарт лац. Gitart / Hitart | |
| Gidheard | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gido + Hardt |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гедарт, Гетарт, Кітарт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гітарт» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГідард або Гедэрт (Gidheard, Gạddert[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гед- (-гад-, -гід-) (імёны ліцьвінаў Гедзень, Гедвін, Гедмонт; германскія імёны Gedenus, Gedovin, Gadamundus) паходзіць ад старагерманскага gidd- 'пыхлівы, ганарысты', ісьляндзкага geð 'нораў, тэмпэрамэнт'[3] або гоцкага gadiliggs 'сваяк, родзіч'[4], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[5][6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Kithortowicz częsc dóbr swoich w Tobolie w starostwie grodzieńskim (каля 1541 году)[7]; а Яна Кгитортовича з братом его Мартином и з их сыны служба (29 ліпеня 1552 году)[8]; uroczisscza Githorthowsczizny (1558 год)[9]; Александромъ Кгетортомъ (1556 год)[10]; Giedort Szalida (23 красавіка 1670 году)[11]; od Giedarta cywuna birżańskiego (30 чэрвеня 1698 году)[12].
Носьбіты
рэдагавацьГітарты (Gitort) гербу Гейштар[13] — літоўскі шляхецкі род[14].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Seibicke K. Historisches Deutsches Vornamenbuch. — Berlin; New York, 1998. S. 107.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 257.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 68.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 35 (1551—1558 гг.). — Менск, 2020. С. 74.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 130.
- ^ Sinkevičiūtė D. Nauji lietuvių dvikamieniai asmenvardžiai su atviraisiais pirmaisiais kamienais // Baltistica. T. 58, Nr. 2 (2023). P. 320.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 281.
- ^ Birzu dvaro teismo knygos, 1620—1745. — Vilnius, 1982. P. 169.
- ^ Gajl T. Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodow. — Gdańsk, 2003. S. 270.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 5. — Warszawa, 1936. S. 291.