Гайдэман
Гайдэман (Гейдэман) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
| Гайдэман лац. Gajdeman / Hajdeman | |
| Gaidemann | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gaido + Mann |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гейдэман |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гайдэман» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГайдэман (Gaidemannus[1], Geidemann) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гайд- (-гайт-, -гейт-) (імёны ліцьвінаў Гайдэль, Гейдар, Гейтарт; германскія імёны Gaidel, Geiter, Gaiterda) паходзіць ад германскага gaid 'рагаціна, дзіда'[3], а аснова -ман- (імёны ліцьвінаў Мангерд, Дзерман, Есьман; германскія імёны Mangerðr, Derman, Esmann) — ад гоцкага manna[4], германскага man 'чалавек'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Geydamance (1744 год)[6].
Носьбіты
рэдагаваць- Гайдэман (Гайдэмон) — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў перапісу харугваў 1421 году[7]
Гейдэман (Geidemann) — прозьвішча, гістарычна зафіксаванае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[8].
У 1605 годзе ўпаміналася сяло Гайдоманы ў Вількамірскім павеце[9].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Bruckner W. Die Sprache der Langobarden. — Strassburg, 1895. S. 251.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1954. S. 275.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 23.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Архив Юго-Западной России. Ч. 7, т. 1. — Киев, 1886. С. 48.
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 644.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 230.