Гейдар
Ґейдар — мужчынскае імя.
| Гейдар лац. Giejdar / Hiejdar | |
| Gaidheri | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gaido + Heri |
| Іншыя формы | |
| Вытворныя формы | Гітэр |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гейдар» | |
Паходжаньне
рэдагавацьГайдэр, Гайтар або Гейтэр (Gaidheri, Gaitari, Geiter[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гайд- (-гайт-, -гейт-) (імёны ліцьвінаў Гайдэль, Гейтарт, Гайдэман; германскія імёны Gaidel, Gaiterda, Geidemann) паходзіць ад германскага gaid 'рагаціна, дзіда'[3], а аснова -гер- (-ер-) (імёны ліцьвінаў Герман, Гунтэр, Кіндэр; германскія імёны Herman, Gunter, Kinder) — ад гоцкага harjis[4], германскага heri 'войска, загон' або гоцкага hairus[5], германскага heru 'меч'[6].
Носьбіты
рэдагавацьГейдаровічы (Giejdarowicz) — прыгонныя з Ашмянскага павету, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[7].
На 1906 год існаваў фальварак Гейдарына ў Лепельскім павеце Віцебскай губэрні[8].
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 35.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 565, 761.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 97.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 291.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 184.