Гасьціны двор (Менск)
Помнік грамадзянскай архітэктуры | |
Гасьціны двор
| |
Краіна | Беларусь |
Горад | Менск |
Каардынаты | 53°54′15.04″ пн. ш. 27°33′20.42″ у. д. / 53.9041778° пн. ш. 27.5556722° у. д.Каардынаты: 53°54′15.04″ пн. ш. 27°33′20.42″ у. д. / 53.9041778° пн. ш. 27.5556722° у. д. |
Архітэктурны стыль | клясыцызм, мадэрн |
Аўтар праекту | Ф. Крамер |
Дата заснаваньня | XVIII ст. |
Статус | ахоўваецца дзяржавай |
Гасьціны двор | |
Гасьціны двор на Вікісховішчы |
Гасьці́ны дво́р — помнік архітэктуры XVIII — пачатку XX ст. у Менску. Знаходзіцца ў цэнтры гістарычнага Высокага Рынку[a]. Твор архітэктуры клясыцызму і мадэрну. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі[1]. Утвараў адзіны ансамбль з комплексам Малога гасьцінага двара.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьПа моцным пажары 1547 году ў Менску пачаліся вялікія будаўнічыя пераўтварэньні. У цэнтры новай забудовы апынуўся пляц Высокі Рынак, дамінантамі якога сталі ратуша і Гасьціны двор[2]. Упершыню Гасьціны двор упамінаецца ў пацьверджаньні прывілею на Магдэбурскае права 1569 году, дзе быў дадзены дазвол «… мещаном Менским в месте тамошнем Менском двор гостиный на местцу слушном для тоянья купцов збудовати»[2].
Комплекс Гасьцінага двара, які захаваўся да нашага часу, збудавалі ў XVIII ст., магчыма, з улучэньнем часткі больш раньніх пабудоваў. Першапачаткова ён меў С-падобную форму і складаўся зь некалькіх 2—3-павярховых будынкаў[2][3].
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьПа другім падзеле Рэчы Паспалітай (1793 год), калі Менск апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, пачалося будаваньне паўночна-ўсходняй часткі комплексу. Праект гэтага будынку ў стылі клясыцызму (аўтар — губэрнскі архітэктар Ф. Крамер) зьмяшчаецца ў «Атлясе Менскай губэрні 1800 году»[4].
Па рэканструкцыі 1909 году над паўднёва-заходняй часткай надбудавалі трэці паверх, фасады дэкаравалі ў стылі мадэрну, зьмяніўся плян будынка[3]. У пачатку XX ст. у будынку месьціўся аддзел Азова-Данскога камэрцыйнага банку, крамы і купецкі клюб, дзе ў 1914 годзе выступаў Уладзімер Маякоўскі.
Найноўшы час
рэдагавацьУ 1917 годзе ў Гасьціным двары праходзілі 1-я і 2-я Паўночна-Заходнія абласныя канфэрэнцыя РСДРП(б), месьціўся Абласны выканаўчы камітэт Саветаў рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў Заходняй вобласьці і фронту[3].
У час Другой сусьветнай вайны паўднёва-ўсходняя частка будынка пацярпела ад простага трапленьня авіябомбы. Астатнія ацалелыя будынкі занялі ўстановы Трэцяга Райху. У іх знаходзілася СД-абвэр, контрвыведка. 15 лютага 1944 году гітлераўцы прысудзілі тут да сьмяротнага пакараньня антыфашыста Фрыца Шменкеля.
Па вайне ўвесь комплекс на некаторы час займаў НКВД[5]. У 1946 годзе тут знаходзілася заля боксу спартовага таварыства «Дынама».
Архітэктура
рэдагавацьКомплекс будынкаў мае замкнёную кампазыцыю з двума ўнутранымі дворыкамі[1].
- № 2 — 2-павярховы складаны ў пляне будынак, накрыты вальмавым дахам. Пад дахам праходзіць шматслойны карніз. Сьцены атынкаваныя і афарбаваныя. Куты будынка акцэнтуюцца роўнымі лапаткамі. Прастакутныя аконныя праёмы на другім паверсе дэкаруюцца абрамленьнямі з простымі сандрыкамі[1].
- № 4 — 3-павярховы складаны Г-падобны ў пляне будынак з рызалітамі ў дваровай частцы. Галоўны фасад будынка мае сымэтрычную кампазыцыю. Цэнтральная яго частка вылучаецца кілепадобным шчытом з трыма вузкімі паўцыркульнымі аконнымі праёмамі. Бакавыя часткі фасаду завяршаюцца простымі атыкамі. Фасады рытмічна падзяляюцца прастакутнымі аконнымі праёмамі і лапаткамі. Плястыку фасадаў узбагачаюць ляпныя элемэнты, філёнгі[1]. Будынак мае калідорны плян. У інтэр’еры сходы з каванай агароджай, печы, абліцаваныя кафляй[3].
- № 10 — 2-павярховы, шчыльна прымыкае да дамоў № 2 і № 4. Галоўны фасад мае сымэтрычную кампазыцыю. Цэнтральная частка будынка вылучаецца 4-калённым дарычным портыкам, завершаным масіўным антаблемэнтам і трыкутным франтонам. У тымпане франтона паўкруглая люкарна. Над галоўным уваходам навісае балькон з балюстраднай агароджай. Бакавыя часткі фасаду акцэнтуюцца неглыбокімі роўнымі рызалітамі. Дзьвярныя праёмы ў рызалітах дэкаруюцца трыкутнымі сандрыкамі. Гарызантальна фасад падзяляецца міжпаверхавай цягай і завяршаецца карнізам. Прастакутныя аконныя праёмы на першым паверсе аздабляюцца простымі ліштвамі з замковым каменем[1].
Галерэя
рэдагавацьГістарычная графіка
рэдагаваць-
Рысунак з атлясу 1800 году
-
Праект на рэканструкцыю, 1896 г.
-
Плян, 1900 г.
-
Праект на рэканструкцыю, 1903 г.
Гістарычныя здымкі
рэдагаваць-
1865 г.
-
1910 г.
-
1911 г.
-
да 1918 г.
-
9 красавіка 1917 г.
-
9 красавіка 1917 г.
-
1917 г.
-
красавік 1918 г.
-
1918 г.
-
1918 г.
-
8 жніўня 1919 г.
-
1926 г.
-
1 траўня 1930 г.
-
11 ліпеня 1930 г.
-
1932 г.
-
1941—43 гг.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
Дом №2
-
Дом №4
-
Дом №10
Глядзіце таксама
рэдагавацьЗаўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — плошча Свабоды
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в г д Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь / склад. В. Абламскі, І. Чарняўскі, Ю. Барысюк. — Менск: БелТА, 2009. — 684 с. — ISBN 978-985-6828-35-8
- ^ а б в Минск в четырёх изьмерениях
- ^ а б в г Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі. — Мн.: Беларуская савецкая энцыклапедыя, 1986—1988.
- ^ Денисов В., Иванова Л., Кукуня О. Гостиный двор в Минске // Архитектура и строительство. № 2 (213), 2010 г.
- ^ Гостиный двор, Менск стары і новы
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 712Г000234 |