Віктар Гардзей
Ві́ктар Канстанці́навіч Гардзе́й (19 жніўня 1946, в. Малыя Круговічы[3], Ганцавіцкі раён, Берасьцейская вобласьць — 23 студзеня 2025, Менск) — беларускі паэт, празаік, перакладчык.
| Віктар Гардзей | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | 19 жніўня 1946 |
| Памёр | 23 студзеня 2025[1] (78 гадоў) |
| Літаратурная дзейнасьць | |
| Род дзейнасьці | перакладнік, пісьменьнік, паэт, празаік |
| Мова | беларуская мова[2], француская мова[2], нямецкая[2] і ангельская[2] |
| Узнагароды | |
Жыцьцяпіс
рэдагавацьНарадзіўся ў сялянскай сям’і. Закончыў Круговіцкую сярэднюю школу (1964) і (завочна) факультэт журналістыкі БДУ (1984). Пасьля школы працаваў у калгасе, у 1965—1966 гг. быў літсупрацоўнікам ляхавіцкай раённай газэты «Будаўнік камунізму». 3 1966 году — у ганцавіцкай раённай газэце «Савецкае Палессе»[4] (загадчык аддзелу ліставаньня, адказны сакратар, намесьнік рэдактара).
3 пераездам у Менск у 1983 годзе працаваў у рэдакцыі часопіса «Беларусь». У 1985—1990 гадох працаваў рэдактарам аддзелу флёры і літаратуры ў часопісе «Родная прырода»[5]. Ад 1989 году — старэйшы літсупрацоўнік аддзелу прозы часопісу «Маладосць». Таксама працаваў у часопісах «Полымя» і «Вожык». Пазьней зноў у часопісе «Маладосць» (намесьнік галоўнага рэдактара). Да 2010 году працаваў у выдавецтве «Мастацкая літаратура». У 2010—2015 гадах — загадчык аддзелу прозы і паэзіі газэты «Літаратура і мастацтва».
Сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў з 1979 году.
Памёр 23 студзеня 2025 года ў Менску[6].
Творчасьць
рэдагавацьУ 1963 годзе, калі было надрукавана яго першае апавяданьне «Памылка».
Паэзія
рэдагаваць- 1975 — «Касавіца»
- 1976 — «Чырвоны грабеньчык»
- 1978 — «Верасное палясоўе»
- 1982 — «На арэхавай палянцы»
- 1983 — «Засевак Радзімы»
- 1985 — «Незабудкі азёр»
- 1988 — «Узрушэньне»
- 1988 — «Коцікі на вярбе»
- 1989 — «Мой тата — трактарыст»
- 1994 — «Дзікая пчала»
Проза
рэдагаваць- 1984 — «Дом з блакітнымі аканіцамі»
- 1988 — «Карані вечнага дрэва»
- 1995 — «Уратуй ад нячыстага»
- 1996 — «Ці то грэбля, ці то гаць»
Пераклады
рэдагаваць- Гюстаў Флябэр «Саламбо»
- Робэрт Льюіс Стывэнсан «Чорная страла»
- Эрнст Гофман «Шчаўкунчык і мышыны кароль»,
- кніга казак народаў Эўропы «Хрустальны калодзеж»
Узнагароды
рэдагаваць- Ляўрэат Літаратурнай прэміі імя Івана Мележа.
- Ляўрэат літаратурнай прэміі «Залаты купідон» (2007)
- У вёсцы Малыя Круговічы да 50-годзьдзя пісьменьніка імем Віктара Гардзея названа вуліца, на якой ён нарадзіўся і жыў, а на месцы дому, дзе ён жыў у 2017 годзе ўсталяваны памятны знак.
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Памёр Віктар Гардзей (белар.) — 2025. — ISSN 1819-1614; 1819-1630
- ^ а б в г Hardzej, Vìktar Kanstancìnavìč // Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ Ганцавіцкі краязнаўча-інфармацыйны партал. Малыя Круговічы
- ^ Віктар Канстанцінавіч Гардзей належыць да пакалення паэтаў, што нарадзіліся ў пасляваенны час
- ^ Віктар Гардзей. Згадкі з даўняга блакнота / гал.рэд. Віктар Крукоўскі // Родная прырода : часопіс. — Менск: Полымя, студзень 1997. — № 1. — С. 27. — ISSN 0131-601х.
- ^ Памёр Віктар Гардзей