Вераскава
Ве́раскава[1] — вёска ў Беларусі, у міжрэччы Плісы і Нёману. Уваходзіць у склад Любчанскага пасялковага савету Наваградзкага раёну Гарадзенскай вобласьці.
| Вераскава | |
| трансьліт. Vieraskava | |
._%D0%A1%D1%8F%D0%B4%D0%B7%D1%96%D0%B1%D0%B0_%D0%91%D1%80%D0%B0%D1%85%D0%BE%D1%86%D0%BA%D1%96%D1%85_(01).jpg)
| |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Гарадзенская |
| Раён: | Наваградзкі |
| СельсаветПасялковы савет: | Любчанскі сельсаветЛюбчанскі |
| Насельніцтва: | 334 чал. (2010) |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1597 |
| Паштовы індэкс: | 231423 |
| СААТА: | 4243859008 |
| Нумарны знак: | 4 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 53°45′40″ пн. ш. 25°54′26″ у. д. / 53.76111° пн. ш. 25.90722° у. д.Каардынаты: 53°45′40″ пн. ш. 25°54′26″ у. д. / 53.76111° пн. ш. 25.90722° у. д. |
Вераскава на мапе Беларусі ±   Вераскава | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьНа пачатку XVI стагодзьдзя маёнтак належаў гаспадарскаму маршалку Юр’ю Юр’евічу Неміровічу. У 1541 г. адышоў Настасьсі Глябовічавай, дачцэ мцэнскага намесьніка Вацлава Неміровіча і жонцы Мікалая Глябовіча, сына полацкага ваяводы Станіслава Глябовіча. У 1557 г. быў запісаны яе дачцэ Раіне Красоўскай. У дакумэнце 1557 г. прыгадваюцца баяры-шляхта Іван і Ісай Князевічы і Якуб Андрэевіч Калечыц (Каліціч) Хадасовіч, які служыў ураднікам, ці намесьнікам вераскоўскім, меў ад Глябовічавай зямельнае наданьне Калечыцы і зьяўляўся продкам шляхецкага роду Калечыцаў. У 1567 г. Вераскава належала Раіне Мікалаеўне Глебовічаўне і яе мужу Якубу Красоўскаму і Рэгіне Насілоўскай, ўнучцы Вацлава Неміровіча і жонцы полацкага кашталяна Юрыя Дэшпат-Зяновіча, якія выстаўлялі з маёнтка ў войска ВКЛ васалаў-коньнікаў у панцырным узбраеньні, або "па-казацку". У наступныя гады Вераскава перайшло да сына Зофіі зь Неміровічаў, ваяводы полацкага Станіслава Давойны, а ў 1576 г. разам "з маёнткамі баяр-шляхты" да ваяводы віленскага Мікалая Радзівіла Рудога. У XVII стагодзьдзі цэнтар вераскоўскай воласьці ў складзе маёнтка Далятычы князёў Радзівілаў.
У XIX ст. маёнтак Дыбоўскіх, Брахоцкіх.
6 траўня 2004 году ў зьвязку зь ліквідацыяй Вераскоўскага сельсавету вёску перадалі ў Любчанскі пасялковы савет[2].
Насельніцтва
рэдагаваць- 2010 год — 334 чалавекі
- 2008 год — 418 чалавек
- 1999 год — 531 чалавек
Турыстычная інфармацыя
рэдагавацьСлавутасьці
рэдагаваць- Бровар і гаспадарчыя пабудовы (XIX ст.)
- Капліца-пахавальня Брахоцкіх (XIX ст.)
- Сядзібна-паркавы ансамбль Брахоцкіх (XIX ст.)
- Царква Сьвятых апосталаў Пятра і Паўла (XIX ст.)
Галерэя
рэдагаваць-
Сядзіба Брахоцкіх, 1915—1918 гг. -
Сядзіба Брахоцкіх, да 1939 г. -
Сядзіба Брахоцкіх, да 1939 г. -
Капліца-пахавальня Брахоцкіх, 1915—1918 гг.
.jpg)
.jpg)
_(2).jpg)
.jpg)
Асобы
рэдагаваць- Уладзімер Конан (1934—2011) — беларускі філёзаф[3]
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf) С. 296
- ^ Решение Гродненского областного Совета депутатов от 6 мая 2004 г. № 60 «О решении вопросов административно-территориального устройства Новогрудского района»(недаступная спасылка) (рас.)
- ^ Макарэвіч С. Памёр патрыярх беларускай філасофіі Уладзімір Конан // «Наша Ніва», 6 чэрвеня 2011 г.
Вонкавыя спасылкі
рэдагаваць
Вераскава — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў