Валеры Жыскар д’Эстэн
Валеры́ Рэнэ́ Мары́ Жыска́р д’Эстэ́н (па-француску: Valéry René Marie Georges Giscard d’Estaing; 2 лютага 1926, Кобленц, Нямеччына — 2 сьнежня 2020, Атон, Францыя[9]) — дзяржаўны і палітычны дзеяч Францыі. 20-ты Прэзыдэнт Францускай Рэспублікі (1974—1981).
| Валеры Жыскар д’Эстэн | |
.jpg) | |
| 27 траўня 1974 — 21 траўня 1981 | |
| Папярэднік | Жорж Пампіду |
| Наступнік | Франсуа Мітэран[d] |
| Асабістыя зьвесткі | |
| Нарадзіўся: |
2 лютага 1926[1][2][3][…] |
| Памёр: |
2 сьнежня 2020[4][5] (94 гады) |
| Партыя: | |
| Сужэнец: | Ганна-Эймона Жыскар д’Эстэн[d] |
| Дзеці: | Люі Жыскар д’Эстэн[d], Валеры-Ганна Жыскар д’Эстэн[d], Анры Жыскар д’Эстэн[d] і Жасынта Жыскар д’Эстэн[d] |
| Бацька: | Эдмон Жыскар д’Эстэн[d][7] |
| Маці: | Мэ Барду[d][7] |
| Адукацыя: | |
ЖыцьцяпісРэдагаваць
Скончыў Політэхнічны інстытут і Нацыянальны інстытут адміністрацыйных кадраў у Парыжы. У 1956—76 і 1984—89 гадах — сябра Нацыянальнага сходу. У 1962—66 і 1969—74 гадах — міністар эканомікі і фінансаў Францыі.
У 1974—81 гадах — Прэзыдэнт Францыі. У зьнешняй палітыцы выступаў за інтэграцыю Францыі ў Эўрапейскую супольнасьць, падтрымліваў добрыя сувязі з ЗША і СССР. Ва ўнутранай палітыцы імкнуўся зьнізіць узровень беспрацоўя і інфляцыі, кіраваў праграмай мірнага выкарыстаньня атамнай энэргіі. Усталяваў цесныя стасункі з тагачасным канцлерам Нямеччыны Гельмутам Шмітам, і разам яны заклалі асновы адзінай валюты эўра, усталяваўшы Эўрапейскую валютную сыстэму.
Сузаснавальнік і ў 1966—73 гадах — старшыня партыі Нацыянальная фэдэрацыя незалежных рэспубліканцаў. У 1977 годзе заснаваў і з 1988 году ўзначаліў Саюз за францускую дэмакратыю.
Пасьля паразы на прэзыдэнцкіх выбарах у 1981 годзе Валеры Жыскар дʼЭстэн заставаўся актыўным палітыкам, быў дэпутатам і кіраўніком рэгіянальнай рады. З 1989 да 1993 ён быў сябрам Эўрапейскага парлямэнту. Завяршыў сваю палітычную карʼеру Валеры Жыскар дʼЭстэн у 2004 годзе.
Аўтар успамінаў «Улада і жыцьцё» (т. 1—2, 1988—91).
Памёр 2 сьнежня 2020 году ад ускладненьняў, выкліканых COVID-19[10].
КрыніцыРэдагаваць
- ^ а б Valéry GISCARD D'ESTAING // Sycomore (фр.) / Assemblée nationale
- ^ а б Valéry Giscard d'Estaing // Энцыкляпэдыя Бракгаўза (ням.)
- ^ а б Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
- ^ а б Europe 1 L'ancien président Valéry Giscard d'Estaing est mort (фр.) — 2020.
- ^ а б Financial Times (анг.) — Nikkei Inc., 2020. — ed. size: 111898 — ISSN 0307-1766; 1476-8844
- ^ а б Agence France-Presse https://twitter.com/afpfr/status/1334260242776023041 (фр.) — 2020.
- ^ а б в г Le Monde (фр.) — Paris: Societe Editrice Du Monde, 1944. — ISSN 0395-2037; 1284-1250; 2262-4694
- ^ а б Le Parisien, Le Parisien libéré, Le Parisien (фр.) — LVMH, 1944. — ISSN 1161-5435
- ^ Памёр колішні прэзыдэнт Францыі Валеры Жыскар д’Эстэн, Радыё Свабода, 3-12-2020
- ^ Ад каранавіруса памёр былы прэзідэнт Францыі Жыскар д’Эстэн — заснавальнік ЕС і каханак Эмануэль
ЛітаратураРэдагаваць
- Жыскар д’Эстэн // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў і інш. — Менск: БелЭн, 1998. — 576 с.: іл. ISBN 985-11-0106-0