Антоні Аскерка
Антоні Аскерка (каля 1670 — па 3 лістапада 1734(?) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар вялікі літоўскі (1724—1726), кашталян наваградзкі (з 1726).
 Герб «Мурдэліё» | |
| Асабістыя зьвесткі | |
|---|---|
| Нарадзіўся | каля 1670 |
| Памёр | па 3 лістапада 1734(?) |
| Род | Аскеркі |
| Бацькі | Міхал Аскерка Канстанцыя зь Яленскіх |
| Жонка | Ганнай з Грабоўскіх Соф’я з Календаў |
| Дзеці | ад 2-га шлюбу: Гервазі Людвік, Рафал Алаіз, Міхал Стэфан, Казімер Мацей, Марцін Тэадор і Багуслаў Леапольд |
Трымаў Мазырскае староства ў 1722—1724.
Біяграфія рэдагаваць
Прадстаўнік шляхецкага роду Аскеркаў гербу «Мурдэліё», сын Міхала і Канстанцыі зь Яленскіх
У 1697 атрымаў урад чашніка, а ў 1713 — маршалка мазырскага. Абіраўся паслом на соймы 1712, 1717, 1720, 1733, дэпутат Галоўнага Трыбуналу ў 1709—1710.
Быў прыхільнікам Радзівілаў, варагаваў з Сапегамі. Праз тое, што згодна з шлюбнай дамовай ахрысьціў свайго сына Міхала Стэфана паводле кальвінскага абраду, быў засуджаны да пазбаўленьня пасадаў, маёнткаў i жыцьця (вырак скасавалі па пераходзе сына ў каталіцтва)[1].
Першы раз ажаніўся з Ганнай Грабоўскай, другі — з Соф’яй Календай. У другім шлюбе меў сыноў Гервазія Людвіка, Рафала Алаіза, Міхала Стэфана, Казімера Мацея, Марціна Тэадора і Багуслава Леапольда.
Крыніцы рэдагаваць
- ^ Пазднякоў В. Аскеркі // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 1. С. 257.
Літаратура рэдагаваць
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 684 с. — ISBN 985-11-0314-4