Абруб Беразьвецкі

вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі

Абру́б Беразьве́цкі[1] — вёска ў Глыбоцкім раёне Віцебскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Азярэцкага сельсавету.

Абруб Беразьвецкі
трансьліт. Abrub Bieraźviecki
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Віцебская
Раён: Глыбоцкі
Сельсавет: Азярэцкі
Насельніцтва: 150 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 2156
Паштовы індэкс: 211827
СААТА: 2215844086
Нумарны знак: 2
Геаграфічныя каардынаты: 55°10′31″ пн. ш. 27°43′16″ у. д. / 55.17528° пн. ш. 27.72111° у. д. / 55.17528; 27.72111Каардынаты: 55°10′31″ пн. ш. 27°43′16″ у. д. / 55.17528° пн. ш. 27.72111° у. д. / 55.17528; 27.72111
Абруб Беразьвецкі на мапе Беларусі ±
Абруб Беразьвецкі
Абруб Беразьвецкі
Абруб Беразьвецкі
Абруб Беразьвецкі
Абруб Беразьвецкі
Абруб Беразьвецкі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы


25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Рады БНР вёска Абруб Беразьвецкі абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 году згодна з пастановай І зьезду Камуністычнай партыі Беларусі вёска ўвайшла ў склад Беларускай ССР. Паводле Рыскага падзелу 1921 году, вёска апынулася ў складзе гміны Глыбокае, Дзісенскага павету Віленскага ваяводзтва Польскай Рэспублікі[2] (Заходняя Беларусь). У 1939 годзе вернутая ў склад Беларускай ССР (Узьяднаньне Беларусі).

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2010 год — 150 чалавек
  • 1999 год — 184 чалавекі
  • 1931 год — 452 чалавекі[3]
  • 1921 год — 392 чалавекі[4]
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7. (pdf) С. 219
  2. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 16
  3. ^ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 16.
  4. ^ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej — Tom VII — Część II — Ziemia Wileńska — Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923, s 46.

Літаратура

рэдагаваць