Ј
Ј
Кірыліца
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е Ё Є Ж Ѕ З
И І Ї Й Ј К Л
Љ М Н Њ О П Р
С Т Ћ Ќ У Ў Ф
Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ
Ы Ь Э Ю Я Ә Ӏ
Архаічныя літары кірыліцы
Ҁ Ѻ
Ѹ Ѡ Ѽ Ѿ
Ѣ Ѥ Ѧ
Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ
Ѱ Ѳ Ѵ Ѷ
П̓ П̀ П́ П̧ П̑ Ԗ
Шматграфы
Дз Дж

Ј, ј (е, джо́та) — літара кірыліцы, 11-я літара сэрбскага і 12-я літара македонскага альфабэтаў, выкарыстоўваецца таксама ў алтайскім, да 1991 году — у азэрбайджанскім альфабэтах. Чытаецца як [й]; у алтайскай мове пазначае [і] або [дз].

У паўднёвых славянаў выкарыстоўваецца ј замест традыцыйнай літары Й.

Лічбавае значэньнеРэдагаваць

У стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах Ј ня мае лічбавага значэньня.