Югель (Югайла), Угаль — мужчынскае імя.

Hugel
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Hugo + Galo
Hugo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Вытворныя формы Угаль, Югайла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Югель»

Паходжаньне

рэдагаваць

Гугал, пазьней Гугель (Hugal, Hugel[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова уг- (гуг-) (імёны ліцьвінаў Убер, Убарт, Уграт; германскія імёны Uber, Ubert, Hughrat) паходзіць ад германскага hugu 'думка, дух мысьленьня'[3], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[4]. У гістарычным германскім адзначалася імя Jugellus[5][6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jugielowa, wdowa Azwina (20 лістапада 1604 году)[7]; Józef Jugayło (24 жніўня 1744 году)[8]; Teresa Ugalewicz (1766 год)[9]; pana Jugielewicza (1782—1784 гады)[10].

Носьбіты

рэдагаваць
  1. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 168.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 923.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 109.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Patrologiae Cursus Completus: Series Latina. — Paris, 1853. P. 1253.
  6. ^ Cartulaire du chapitre de Saint-Laud d’Angers. — Angers, 1903. P. 61, 135.
  7. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 26.
  8. ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 85.
  9. ^ Dziewieniszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  10. ^ Pabaisko dekanato vizitacija 1782—1784 m.: atlikta Vilniaus vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio parėdymu. — Vilnius, 2010. P. 283.
  11. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 11.