Элк (рака)

Элк (па-польску: Ełk, былыя назвы Лык, Лек) — рака ў паўночна-ўсходняй Польшчы, у Вармінска-Мазурскім ваяводзтве правы прыток Бобры (басэйн Віслы). Даўжыня 113,6 км. Плошча вадазбору 1524,5 км². Элк працякае праз азёры Лазьня, Ласьмяды, Страдунскае, Элк і Галецкае.

Рака

Элк
Рака Элк у ваколіцах вёскі Мілюкі
Агульныя зьвесткі
Выток	Шэская гара
Вусьце	Бобра
Краіны басэйну	Польшча
Вобласьці	Вармінска-Мазурскае ваяводзтва
Даўжыня	113,6 км
Плошча басэйну	1524,5 км²
Асноўныя прытокі
Левыя	Мазурка, Паломска Млынаўка, Кармелаўка, Канал Кувасы
Правыя	Гаўлік, Ружаніца, Біндуга
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя прытокі

• Праваруч: Гаўлік, Ружаніца, Біндуга
• Леваруч: Мазурка, Паломска Млынаўка, Кармелаўка, Канал Кувасы

На рацэ

• Месты: Просткі, Граева, Элк
• Вёскі: Страдуны, Новая Вёска Лыцкая, Вішнёва

Гісторыя

Згодна з гістарычнай рэчаіснасьцю рака Элк знаходзілася ў глыбіні балтыйскага абшару. У VIII—IX ст. на берагах ракі жылі паляксяне — суседзі галіндаў і мазаўшан. А паляксяне ў сваю чаргу былі адным з чатырох найбуйнейшых яцьвяскіх плямёнаў. Існуе меркаваньне што паходжаньне назвы паляксян цесна злучана з назвай ракі.

Агульныя зьвесткі

Элк зьяўляецца правабярэжным прытокам Бобры. Вадазбор ракі знаходзіцца ў межах трох прыродных рэгіёнаў: Шэскае ўзгор’е, Элцкае паазер’е і Бобраўская катліна. Свой пачатак рака бярэ за 12 км на поўдзень ад места Гольдап, і цячэ ў паўднёвым кірунку. Дно галоўным чынам складаецца з гліністай глебы з фрагмэнтамі пяску і жвіру. Вада ў рацэ амаль па ўсёй даўжыні кваліфікавана як трэці клас чысьціні. Працяглы адрэзак сваёй плыні рака працякае праз Бобраўскую катліну.

Літаратура

• Энцыклапедыя Вялікае Княства Літоўскае, 2-е выданьне, Том 1, 2007 г., С. 58