Царква Сьвятой Тройцы (Целяханы)
Помнік гісторыі | |
Царква Сьвятой Тройцы
| |
Краіна | Беларусь |
Мястэчка | Целяханы |
Каардынаты | 52°30′53.29″ пн. ш. 25°50′41.57″ у. д. / 52.5148028° пн. ш. 25.8448806° у. д.Каардынаты: 52°30′53.29″ пн. ш. 25°50′41.57″ у. д. / 52.5148028° пн. ш. 25.8448806° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Пінская япархія |
Архітэктурны стыль | псэўдарускі стыль[d] |
Царква Сьвятой Тройцы | |
Царква Сьвятой Тройцы на Вікісховішчы |
Царква Сьвятой Тройцы — помнік гісторыі першай паловы XX стагодзьдзя ў Целяханах. Знаходзіцца ў цэнтры мястэчка[a]. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі, збудаваны ў стылістыцы мураўёвак другой паловы XIX ст.
Гісторыя
рэдагавацьНовую драўляную царкву ў Целяханах збудавалі ў 1934 годзе на месцы царквы XIX ст.
Архітэктура
рэдагавацьПрыклад выкарыстаньня ў міжваеннай Польскай Рэспубліцы стылістыкі эклектычнай царкоўнай архітэктуры, якую ўлады Расейскай імпэрыі насаджалі ў межах палітыкі маскалізацыі колішняга Вялікага Княства Літоўскага. Мае складаную шматплянавую аб’ёмна-прасторавую кампазыцыю: падоўжнай восьсю разьмяшчаюцца званіца, кароткі бабінец, кубападобны асноўны аб’ём і 5-гранная апсыда. У сылюэце дамінуюць купалы-цыбуліны на гранёным шатры званіцы (2 васьмерыкі на чацьверыку) і 8-гранным барабане асноўнага аб’ёму. Пірамідальны характар асноўнага аб’ёму вылучае 2-ярусны пакаты шатровы дах, прарэзаны цэнтрычным чацьверыком «другога сьвятла» з радамі разьмешчаных пэрымэтрам паўаркавых люкарнаў. Да бакавых фасадаў асноўнага аб’ёму далучаюцца 5-гранныя прыдзелы, якія абумовілі крыжападобнае разьвіцьцё пляну будынка. Галоўны ўваход вылучаецца навісьсю на 4 слупах з купалам-цыбулінай у завяршэньні. Гарызантальна ашаляваныя фасады праразаюцца высокімі прастакутнымі аконнымі праёмамі ў простых ліштвах.
Зальная ўнутраная прастора мае 2-яруснае перакрыцьце на кутніх ветразях. У інтэр’еры захоўваецца абраз XVIII ст. «Маці Бажая Адзігітрыя»[1].
Галерэя
рэдагаваць-
1925 г.
-
1925 г.
-
3 ліпеня 1934 г.
-
18 кастрычніка 1934 г.
Заўвагі
рэдагаваць- ^ Цяперашні афіцыйны адрас — вуліца Піянэрская, 1
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.