Царква Ўшэсьця Гасподняга (Столін)
Помнік гісторыі | |
Царква Ўшэсьця Гасподняга
| |
Царква Ўшэсьця Гасподняга
| |
Краіна | Беларусь |
Места | Столін |
Каардынаты | 51°53′07.70″ пн. ш. 26°49′56.40″ у. д. / 51.885472° пн. ш. 26.8323333° у. д.Каардынаты: 51°53′07.70″ пн. ш. 26°49′56.40″ у. д. / 51.885472° пн. ш. 26.8323333° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзархат |
Эпархія | Пінская япархія |
Архітэктурны стыль | эклектыка |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Царква Ўшэсьця Гасподняга | |
Царква Ўшэсьця Гасподняга на Вікісховішчы |
Царква Ўшэсьця Гасподняга — помнік гісторыі першай паловы XX стагодзьдзя ў Століне. Знаходзіцца ў цэнтры места пад адрасам вуліца Гарынская, 64. Дзее. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі, збудаваны ў стылістыцы мураўёвак другой паловы XIX ст. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Гісторыя
рэдагавацьНовую драўляную царкву ў Століне збудавалі ў 1938 годзе.
Архітэктура
рэдагавацьПрыклад выкарыстаньня ў міжваеннай Польскай Рэспубліцы стылістыкі эклектычнай царкоўнай архітэктуры, якую ўлады Расейскай імпэрыі насаджалі ў межах палітыкі маскалізацыі колішняга Вялікага Княства Літоўскага. 4-часткавая падоўжна-восевая кампазыцыя вызначаецца неардынарным спалучэньнем зрубаў: званіца, напалову ўрэзаная ў бабінец, які разам зь 5-граннай апсыдай аб’ядноўваюцца агульным дахам у адзіны карабель, які ў цэнтры праразаецца шырокім кубападобным аб’ёмам малітоўнай залі. Вэртыкальнай дамінантай выступае 4-ярусная (нізкі васьмярык на 3 чацьверыках) званіца, завершаная высокім шатром з купалам-цыбулінай. Над 4-схільным дахам асноўнага аб’ёму ўзвышаецца сьветлавы 8-гранны барабан, пакаты шацёр якога таксама завяршаецца купалам-цыбулінай. Бакавыя ўваходы праз бабінец вылучаюцца шырокімі аркавымі праёмамі. Шматплянавасьць агульнай кампазыцыі ўзбагачаецца нізкімі бакавымі рызьніцамі абапал апсыды. Роўнічныя гарызантальна ашаляваныя фасады апярэзваюцца філёнгавым фрызам, падзяляюцца адзінарнымі і здвоенымі аркавымі і квадратнымі аконнымі праёмамі.
Малітоўная заля 2-сьветлавая за кошт адкрытага барабана, які абапіраецца праз канструкцыйную сыстэму ветразяў на 4 слупы. Над бабінцам месьцяцца хоры[1].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Праваслаўныя храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік. — Менск: Беларуская Энцыкляпэдыя, 2007.— 653 с.: іл. ISBN 978-985-11-0389-4.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 113Г000663 |