Франсуа Араго

Дамінік Франсуа Жан Араго
	Дамінік Франсуа Жан Араго
	Dominique François Jean Arago
Дата нараджэньня	26 лютага 1786[…]
Месца нараджэньня	Эстажэль[d];
Дата сьмерці	2 кастрычніка 1853[…] (67 гадоў)
Месца сьмерці	Парыж, Францыя;
Месца пахаваньня	Пэр-Ляшэз; магіла Араго[d];
Месца вучобы	Ліцэй Франсуа-Араго[d]; Політэхнічная школа (Парыж)[d];
Занятак	астраном, матэматык, фізык, палітык, прафэсар унівэрсытэту, біёграф, пісьменьнік
Навуковая сфэра	фізыка
Месца працы	Бюро даўготаў[d];
Вядомы як	заснавальнік клясычнай электрадынамікі,; ўпершыню назіраў зьяву палярызацыі сьвятла
Сябра ў	Лёнданскае каралеўскае таварыства, Француская акадэмія навук, Парыскае філяматычнае таварыства[d], Эдынбурскае каралеўскае таварыства[d], Швэдзкая каралеўская акадэмія навук, Баварская акадэмія навук[d], Пецярбурская акадэмія навук[d], Амэрыканская акадэмія мастацтваў і навук[d], Варшаўскае таварыства сяброў навук[d], Пруская акадэмія навук[d], Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d], Парыская мэдычная акадэмія[d], Нідэрляндзкая каралеўская акадэмія навук[d] і Турынская акадэмія навук[d]
Вучні	Агюстэн Жан Фрэнэль[d], Іпаліт Фізо[d], Поль-Агюст-Эрнэст Ляж’е[d], Агюст Конт[d] і Émile Gautier[d]
Бацька	François Bonaventure Arago[d]
Маці	Marie Arago[d]
Дзеці	Emmanuel Arago[d] і Alfred Arago[d]
Узнагароды	; ; грамадзянін Эдынбургу[d] (1834) мэдаль Румфорда[d] (1850) ганаровы сябра Эдынбурскага каралеўскага таварыства[d] сябра Амэрыканскай акадэміі мастацтваў і навук[d] замежны сябра Лёнданскага каралеўскага таварыства[d] (12 сакавіка 1818) 72 імені на Эйфэлевай вежы[d]
Подпіс
	Дамінік Франсуа Жан Араго ў Вікісховішчы

Даміні́к Франсуа́ Жан Араго́ (па-француску: Dominique François Jean Arago; 26 лютага 1786 г. — 2 кастрычніка 1853 г., Парыж, Францыя) — францускі фізык і астраном, брат Жака Араго і Эт’ена Араго. 25-ы прэм’ер-міністар Францыі ад 9 траўня 1848 да 24 чэрвеня 1848. Сябра Парыскай АН (1809). Навучаўся ў Політэхнічнай школе, пасьля чаго ўзначаліў катэдру аналітычнай геамэтрыі. У 1811 годзе першым назіраў зьяву палярызацыі сьвятла, якое адбівалася ад паверхні Месяца. У 1920 годзе паўдзельнічаў у адкрыцьці сувязі электрычнасьці з магнэтызмам, калі назіраў экспэрымэнты дацкага фізыка Ганса Крыстыяна Эрстэда. Ад 1830 году сакратар Парыскай АН.