Урцішкі

вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці Беларусі

У́рцішкі[1]вёска ў Іўеўскім раёне Гарадзенскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іўеўскага сельсавету.

Урцішкі
трансьліт. Urciški
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Гарадзенская
Раён: Іўеўскі
Сельсавет: Іўеўскі
Насельніцтва: 90 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1595
Паштовы індэкс: 231337
СААТА: 4229813141
Нумарны знак: 4
Геаграфічныя каардынаты: 53°59′22″ пн. ш. 25°46′41″ у. д. / 53.98944° пн. ш. 25.77806° у. д. / 53.98944; 25.77806Каардынаты: 53°59′22″ пн. ш. 25°46′41″ у. д. / 53.98944° пн. ш. 25.77806° у. д. / 53.98944; 25.77806
Урцішкі на мапе Беларусі ±
Урцішкі
Урцішкі
Урцішкі
Урцішкі
Урцішкі
Урцішкі

Гісторыя рэдагаваць

Паводле пісьмовых крыніц вядома з XVI ст. як сяло ў Іўеўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскага ваяводзтва. У 1598 г. у Юршаняцкім войтаўстве, 40 дымоў, 15 валок зямлі, у складзе маёнтку Іўе Кішкаў. У 1634 г. 46 дымоў, 21 валока зямлі. У Літоўскай мэтрыцы ўзгадваецца маёнтак Урцішкі. У 1690 г. у ім 1 дым, уласнасьць С.Красоўскага. У 1-й палове XVIII ст. уласнасьць С.Маскевіча, пасьля Я.Рамбоўскага, ваяводы рэчыцкага. У 1735 г. яму належала 2,5 дыма.

У XIX — пачатку XX ст. вёска і засьценак у Іўеўскай воласьці Ашмянскага павету Віленскай губэрні. У 1861 г. у вёсцы 141 рэвіская душа, у засьценку 5 рэвіскіх душ. Адносіліся да маёнтка Іўе Замойскіх. Цэнтар Урцішкаўскага сельскага таварыства. У 1885 г. 64 двары, 512 жыхароў, піцейны дом. У 1897 г. у вёсцы 70 двароў, 418 жыхароў, у засьценку 4 двары, 24 жыхары. У 1909 г. у вёсцы 100 двароў, 552 жыхары, 633 дзесяціны зямлі, у засьценку 5 двароў, 19 жыхароў, 15,5 дзесяціны зямлі.

У 1921-1939 гг. у Іўеўскай гміне Валожынскага, затым Лідзкага паветаў Наваградзкага ваяводзтва Польшчы. У 1921 г. у вёсцы 89 двароў, 479 жыхароў, у засьценку 5 двароў, 27 жыхароў.

3 12.10.1940 г. вёска (96 двароў, 539 жыхароў) і засьценак (6 двароў, 26 жыхароў) у Драбышоўскім сельсавеце Іўеўскага раёну. Працавала сямігадовая школа. 3 25.6.1941 г. да 7.7.1944 г. пад нямецкай акупацыяй. У 1951 г. створаны калгас «Перамога». 3 1953 г. у калгасе «Новае жыцьцё». 3 16.7.1954 г. у Лукашынскім, з 1959 г. у Іўеўскім сельсаветах. Потым у складзе калгасу «Дайліды». Працаавалі базавая школа, клюб, крама, вытворча-тэхнічны цэх па апрацоўцы мясцовай сыравіны. У 1999 г. 86 двароў, 173 жыхары.

Насельніцтва рэдагаваць

  • 2009 год — 90 чалавек[2]
  • 1999 год — 173 чалавекі, 86 двароў

Інфармацыя для турыстаў рэдагаваць

Крыніцы рэдагаваць

  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Гродзенская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2004. — 469 с. ISBN 985-458-098-9. (pdf)
  2. ^ Вынікі перапісу

Літаратура рэдагаваць

  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Іўеўскага раёна. — Мн.: БЕЛТА, 2002. — 510 с.: іл. ISBN 985-6302-45-5.