Суўр-Пакры
Суўр-Пакры (па-эстонску: Suur-Pakri) — востраў архіпэлягу Пакры ў Эстоніі. Агульная плошча — 12,68 км². Цяпер ненаселены.
| Суўр-Пакры | |
 | |
 | |
| Месца | Балтыйскае мора архіпэляг Пакры |
|---|---|
| Плошча | 12,68 км² |
| Краіна | Эстонія |
| Вобласьць | Lääne-Harju Rural Municipality[d] |
| Каардынаты | 59°19′40″ пн. ш. 23°54′35″ у. д. / 59.32778° пн. ш. 23.90972° у. д.Каардынаты: 59°19′40″ пн. ш. 23°54′35″ у. д. / 59.32778° пн. ш. 23.90972° у. д. |
| Суўр-Пакры на мапе Эстоніі   Суўр-Пакры | |
Геаграфія і прырода
рэдагавацьВостраў Суўр-Пакры аддзелены ад большага па плошчы вострава Вяйкэ-Пакры пралівам, які ў самай вузкай частцы не перавышае 530 м, а ў глыбіню дасягае 16 м. Поўнач і захад складзены вапнякамі, сустракаюцца прыбярэжныя скальныя ўздымы. На поўначы Суўр-Пакры існуе 12 невялікіх азёр прыроднага і штучнага паходжаньня. Поўдзень вострава нізкі, пакрыты лесам, часткова забалочаны. На востраве гняздуюцца пералётныя птушкі.
Гісторыя
рэдагавацьПершая пісьмовая згадка пра астравы Пакры зьявілася ў 1283 годзе, калі Эрык V перадаў іх у маёмасьць манахам-цыстэрцыянцам. У 1345 годзе востраў быў выкуплены за 34 маркі 5 шведзкімі сем’ямі. Іх нашчадкі займаліся рыбалоўствам і сельскай гаспадаркай. У пэрыяд распаўсюджваньня прыгоньніцтва яны захоўвалі асабістую свабоду, што было пацьверджана ў 1770 годзе.
У 1940 годзе пасьля пачатку савецкай акупацыі Эстоніі востраў быў перададзены ў карыстаньне арміі, пасьля II Сусьветнай вайны пераўтвораны ў вайсковы палігон. У 1996 годзе перададзены цывільным уладам незалежнай Эстоніі. З 1998 году паўночная частка Суўр-Пакры у складзе ляндшафтнага запаведніка.