Старая Рудзіца

Стара́я Рудзі́ца — вёска ў Бараўскім сельсавеце Койданаўскага раёну Менскай вобласьці. За 5 км ад Койданава, 43 км ад Менску, 6 км ад чыгуначнай станцыі Негарэлае.

Старая Рудзіца
трансьліт. Staraja Rudzica
Першыя згадкі:	XVI стагодзьдзе
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Койданаўскі
Сельсавет:	Бараўскі
Насельніцтва:	322 чал.
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1716
Паштовы індэкс:	222739
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	53°39′26.0″ пн. ш. 27°3′44.5″ у. д.
Старая Рудзіца на мапе Беларусі ± Старая Рудзіца Старая Рудзіца
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

Вядома з XVI стагодзьдзя як Рудзіца (Старая Рудзіца). У 1588 годзе належала Радзівілам, уваходзіла ў Койданаўскае графства. Каля вёскі былі садкі для разьвядзеньня рыбы, вадзяныя млыны, 54 валокі зямлі. З 1793 году ў Койданаўскай воласьці. У 1865 годзе адкрыта царкоўна-прыходзкая школа, вучыліся 37 хлопчыкаў. У 1881 годзе была Сьвята-Праабражэнская праваслаўная царква (пабудавана ў 1756). У канцы XIX ст. у царкве служыў сьвятар Уладзімер Квяткоўскі, у Рудзіцкім народным вучылішчы настаўнікам быў Іван Іванавіч Дарашкевіч. У 1909 годзе былі маёнтак Рудзіца, 1 двор, 32 жыхары, сяло Рудзіца, 5 двароў, 60 жыхароў, фальварак Рудзіца, 1 двор, 10 жыхароў, засьценак Рудзіца, 3 двары, 51 жыхар. У вёсцы знаходзіцца помнік на магіле ахвяраў фашызму, якія загінулі ў Вялікую Айчынную вайну.

Насельніцтва

• 20 стагодзьдзе: 1996 год — 90 двароў, 275 жыхароў; 1999 год — 282 жыхары
• 21 стагодзьдзе: 1 студзеня 2004 году — 92 двары, 281 жыхар; 2010 год — 322 жыхары

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.
• Rudzica (2) // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom IX: Poźajście — Ruksze. — Warszawa, 1888. — S. 948