Савірым
Савірым, Саўрым — мужчынскае імя.
| Савірым лац. Savirym | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Savas + Rim |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Саўрым |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Савірым» | |
Паходжаньне
рэдагавацьСава або Савас (Soava, Savas[1]) і Рым (Rim) — імёны германскага паходжаньня[2][3]. Іменная аснова саў- (імёны ліцьвінаў Савіла, Савігайла, Саўгут; германскія імёны Savilo, Savigello, Savegot) паходзіць ад гоцкага і бургундзкага sauil, старагерманскага sowila 'сонца', а аснова -рым- (імёны ліцьвінаў Рымель, Рыман, Рымунд; германскія імёны Riemel, Rimann, Rimund) — ад гоцкага rimis 'спакой, стрыманасьць, непарухлівасьць'[4]. Такім парадкам, імя Савірым азначае «непарушнае сонца»[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Совириму Обольчанину земля пашная пустая y-в Оболцох[6], Совиримовъ пустыи след[7] (1440—1492 гады); у Кернове Совириму Тителевичу два чоловеки (7 лістапада 1442 году)[8]; землицу Совримову (6 жніўня 1493 году)[9]; у бояръ василишьских, на имя у Станка Соврымовича (25 ліпеня 1503 году)[10]; людеи наших шести служебъ, на имя Соврима Тексевича (6 чэрвеня 1506 году)[11]; земль пустовскихъ… Совримишки (29 красавіка 1527 году)[12]; Воитько Совъримовичъ (1528 год)[13]; Ян Совримович (1538 год)[14]; челед… Дорота Севримова (3 сакавіка 1587 году)[15]; Saurymowicz (1663 год)[16]; Antoni Sawarymowicz (23 ліпеня 1764 году)[17]; Antoni Sabrymowicz (9 лютага 1791 году)[18].
Носьбіты
рэдагаваць- Савірым Абальчанін — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
- Савірым Тыцелевіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1442 годзе
- Станька Саўрымавіч — васіліскі баярын, які ўпамінаецца ў 1503 годзе
- Барбара Аўгуштынава Саўрымавіча — літоўская баярыня, якая ўпамінаецца ў 1525 годзе[19]
- Войтка Саўрымавіч — упіцкі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
Саўрымовічы[20] (Sawrymowicz) гербу Белая Ружа — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[21].
Сяўрымовічы (Siaurymowicz) гербу Сьвежэнтаў — літоўскі шляхецкі род з Ковенскага павету[22].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 479.
- ^ Thüngen L. F. Das Namenbuch: Nachschlagewerk der Namenkunde. — Aschaffenburg, 2003. S. 33.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1273.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 25.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 47.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 68.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 76.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 166.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 379.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 489.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 101.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 225.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 281.
- ^ Sinkevičiūtė D., Račickaja V. Lietuvių dvikamienių vardų kilmės asmenvardžiai ir jų kamienų užrašymo ypatybės Vilniaus naujųjų miestiečių ir laiduotojų 1661—1795 metų sąraše // Archivum Lithuanicum. T. 16, 2014. P. 305.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 165.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 460.
- ^ Описание документов и бумаг, хранящихся в Московском архиве Министерства юстиции. Кн. 21. — М., 1915. С. 296.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на С, Згуртаваньне беларускай шляхты
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 765.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 47.
Літаратура
рэдагаваць- Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. Аўтарскае выданне. — Менск, 2019. — 459 с. — (сьціслая вэрсія кнігі: Вытокі Вялікае Літвы. — Менск, 2021. — 89 с.)