Рэйн (імя)

(Перанакіравана з «Рэйнь»)

Рэйн (Рэйнь) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча. Жаночае імя — Рэйна.

Rein
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рэйнь, Рэйна
Зьвязаныя імёны Рэйнальд, Рэнігер, Рэйнар, Раймунд
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рэйн»

Паходжаньне

рэдагаваць

Рэйн, Райна або Рэйна (Rein, Raino, Reyne) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -раг- (-рэг-) / раган- (рэйн-) (імёны ліцьвінаў Рагла, Рагін, Рагвалод; германскія імёны Ragilo, Ragenus, Ragvald) паходзіць ад гоцкага raginon 'гаспадарыць, судзіць, выракоўваць', ragin 'вырак'[2].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Rejn (Rena), Rejnko, Rejbołt (< Rejmbołt), Rejner (Rajner, Rener), Rejnman, Rejmer (Rejmar), Rejmund, Rejnołt (Renołt, Rynałt[3])[4].

У Прусіі бытавалі імёны Reynke / Reyniko[a] (1407 і 1419 гады)[6], Reynboto / Reynbotte[b] (1299, 1314 і 1400 гады)[8][6], Raymoth / Reimot[c][10], Reynoth[6]. У ваколіцах Мэмэлю бытавалі імёны Рэйнаўд[d], Рэймунт (Раймунт)[e] і Рэйнант[f]: Mattis Reynaud… Sargusch Reymundt… Jacuf Reynnanth… Jan Raymunth (1511—1520 гады)[13]. У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Petrus Reinhardus, Waltersdorfensis Borussus, у 1650 годзе — Petrus Reinhardi, Hieropolitanus Prussus[14].

Германскае імя Reyneke бытавала ў XV ст. у Рызе[15].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: меръника Миколая Косевского Реину (1 ліпеня 1560 году)[16]; Jacobus Reyniewicz (1699 год)[17]; Reyn Łukszan… Andrzey Stypan, Rein Stypan (1712 год)[18]; Anna Reyniowa (11 чэрвеня 1719 году)[19]; Reina Sienkoniowa (24 ліпеня 1735 году)[20]; Reina Bielewiczowna (16 студзеня 1738 году)[21]; Reynie (1744 год)[22]; Reina Mingayłowna (27 кастрычніка 1776 году)[23][g].

Носьбіты

рэдагаваць

На 1906 год існавала вёска Рэйні і дзьве вёскі з назвай Рэйнішкі ў Дзьвінскім павеце, а таксама фальварак Рэйнікі і вёска Рэйнева ў Рэжыцкім павеце Віцебскай губэрні[29].

На гістарычнай Браслаўшчыне існуе вёска Рэйны.

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reinike (Reinco)[5]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reginbot, пазьнейшае Reinboth[7]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reimod (< Reginmot)[9]
  4. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reinald[11]
  5. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reimund[12]
  6. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Reginnant[12]
  7. ^ Таксама:
    • Рэмэр: Remerowicz / Remirowicz (1500 год)[24];
    • Рэмбэр: Remberowicz (1782 год)[25]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1222.
  2. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 496.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 203.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1222.
  6. ^ а б в Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 82.
  7. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1225.
  8. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 703.
  9. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1236.
  10. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 81.
  11. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1238.
  12. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1236.
  13. ^ Rowell S. C. Aspects of settlement in the Klaipėda District (Memelland) in the late fifteenth and early-sixteenth centuries // Acta historica universitatis Klaipedensis. T. 11, 2005. P. 29—31.
  14. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 231, 254, 515.
  15. ^ Siliņa-Piņķe R. Rufnamen in Riga im 15. Jahrhundert: Überlegungen über eine schichtenspezifische Namengebung // Die Stadt und ihre Namen. Bd. 2., 2013. S. 248.
  16. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 424.
  17. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia 1699—1701 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  18. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 27. — Витебск, 1898. С. 157, 165.
  19. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1716—1719 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  20. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1733—1735 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  21. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1736—1742 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  22. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  23. ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776—1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 7.
  24. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 226.
  25. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 224.
  26. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 83.
  27. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 2. ― Вильна, 1903. С. 86.
  28. ^ Описание документов архива западно-русских униатских митрополитов. Т. 1. — СПб., 1897. С. 316—317.
  29. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 127, 130, 136, 335, 349.