Раман Дмоўскі
Рама́н Станісла́ў Дмо́ўскі (па-польску: Roman Stanisław Dmowski; 9 жніўня 1864, маёнтак Каменка пад Варшавай, Царства Польскае — 2 студзеня 1939, Драздова, Другая Рэч Паспалітая) — польскі палітычны дзяяч, публіцыст.
| Раман Станіслаў Дмоўскі | ||||
 | ||||
| Міністар замежных справаў Польшчы | ||||
|---|---|---|---|---|
| 27 кастрычніка 1923 — 14 сьнежня 1923 | ||||
| Прэзыдэнт: | Станіслаў Вайцахоўскі | |||
| Прэм’ер-міністар: | Уладыслаў Грабскі | |||
| Папярэднік: | Мар’ян Сэйда | |||
| Наступнік: | Караль Бэртоні | |||
| Дэпутат Дзяржаўнай думы Расеі | ||||
| 1907 — 1909 | ||||
| Асабістыя зьвесткі | ||||
| Нарадзіўся: |
9 жніўня 1864 пад Варшавай, Царства Польскае | |||
| Памёр: |
2 студзеня 1939 (74 гады) Драздова, Польская Рэспубліка | |||
| Партыя: |
Нацыянал-дэмакратычная партыя Польшчы Народна-нацыянальны зьвяз | |||
| Адукацыя: | Варшаўскі ўнівэрсытэт | |||
| Узнагароды: |
| |||
| ||||
Жыцьцяпіс
рэдагавацьСкончыў Варшаўскі ўнівэрсытэт (1890). У студэнцкія часы браў удзел у дзейнасьці падпольнай студэнцкай арганізацыі «Зьвяз польскай моладзі „Зэт“(pl)». Імкнуўся да аддзяленьня польскага вызвольнага руху ад расейскага, быў арганізатарам антырасейскіх дэманстрацыяў. За арганізацыю студэнцкай вулічнай маніфэстацыі ў сотую гадавіну Канстытуцыі 3 траўня (1891) быў арыштаваны і паўроку перабываў у Варшаўскай цытадэлі, пасьля высланы ў Мітаву.
У 1893 року зь іншымі дзеячамі нацыянальнага руху арганізаваў «Нацыянальную лігу» (польск. Liga Narodowa) — нелегальную палітычную арганізацыю, што дзейнічала ва ўсіх трох частках падзеленай Польшчы.
У 1895 Раман Дмоўскі зь Мітавы таемна перабраўся ў Львоў. Стаў рэдактарам часопісу «Przegląd Wszechpolski» («Усяпольскі агляд»), ачоліў «Нацыянальную лігу» (з 1897 — Нацыянал-дэмакратычная партыя Польшчы).
Аўтар працы «Думкі сучаснага паляка» (1902), што стала ідэалягічнай праграмай польскіх эндэкаў. Лічыў, што Беларусь трэба разглядаць як усходнюю тэрыторыю Польшчы.
У 1904 узяў удзел у Парыскай канфэрэнцыі рэвалюцыйных і апазыцыйных партыяў Расеі. Паступова з разьвіцьцём польскага рэвалюцыйнага рабочага руху стаў выступаць супраць пралетарыяту. З 1905 — у Варшаве, заклікаў да здушэньня рэвалюцыі і прапаноўваў супрацоўніцтва з царызмам.
У 1907—09 дэпутат і кіраўнік «Польскага кола» (аб’яднаньня польскіх дэпутатаў) у 2-й і 3-й Дзяржаўнай думах. У 1908 выдаў кнігу «Нямеччына, Расея і польскае пытаньне», у якой прадбачыў ваенны канфлікт паміж Расеяй і Нямеччынай і лічыў, што месца Польшчы ў ім на баку Расеі. Удзельнічаў у нэаславянскім руху, у 1908 у Празе браў удзел у панславянскім кангрэсе.
На пачатку І сусьветнай вайны 25 лістапада 1914 стварыў у Варшаве з дазволу расейскіх уладаў Нацыянальны польскі камітэт. У 1915 у Пецярбургу дамагаўся стварэньня польскіх вайсковых фармаваньняў. У 1917 у Парыжы арганізаваў Нацыянальны камітэт, галоўнай мэтай якога было аднаўленьне незалежнай Польшчы і стварэньне польскага войска.
У ліпені 1917 падаў ангельскаму ўраду мэмарыял «Упарадкаваньне Цэнтральнай і Ўсходняй Эўропы», у якім акрэсьліваў межы будучай Польшчы. Паводле гэтага праекту ўся Заходняя і Цэнтральная Беларусь уваходзіла ў склад польскай дзяржавы, усходняя граніца якой праходзіла па гэтай званай «лініі Дмоўскага». Адначасова Р. Дмоўскі распрацаваў асновы нацыянальна-дзяржаўнай арганізацыі Другой Рэчы Паспалітай на падставе канцэпцыі інкарпарацыі. Быў палітычным апанэнтам Юзэфа Пілсудзкага, пасьлядоўна выступаў за стварэньне монанацыянальнае польскае дзяржавы.
У 1919 прадстаўляў Польшчу на Парыскай мірнай канфэрэнцыі. Да 1922 року быў дэпутатам Сойму, у 1923 — міністар замежных справаў. Пасьля прыходу да ўлады Ю. Пілсудзкага ў 1926 стварыў апазыцыйны «Лягер Вялікай Польшчы», які ў 1933 быў забаронены.
Бібліяграфія
рэдагаваць- Niemcy, Rosja i kwestia polska / Dmowski, Roman. — Warszawa : Inst. Wydawn. Pax, 1991, Wyd. 1.
Літаратура
рэдагаваць- Кітурка Ю. Дмоўскі // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя. — 527 с. — ISBN 985-11-0041-2
- Micewski A. Roman Dmowski. Warszawa, 1971.
- Terej J. J. Rzeczywistość i polityka: Ze studiów nad dziejami najnowszymi Narodowej Demokracji. Warszawa, 1971.
- Wapiński R. Roman Dmowski. Lublin, 1988. ISBN 83-222-0480-9