Прусінава
вёска ў Нёманскім сельсавеце Ўзьдзенскага раёну Беларусі
Пру́сінава[1] (таксама — Пру́сінаў[1]) — вёска ў Нёманскім сельсавеце Ўзьдзенскага раёну Менскай вобласьці.
Прусінава | |
трансьліт. Prusinava | |
Першыя згадкі: | 1536 |
Краіна: | Беларусь |
Вобласьць: | Менская |
Раён: | Узьдзенскі |
Сельсавет: | Нёманскі |
Насельніцтва: | 97 чал. (2010) |
Часавы пас: | UTC+3 |
Тэлефонны код: | +375 1718 |
Паштовы індэкс: | 223406 |
Нумарны знак: | 5 |
Геаграфічныя каардынаты: | 53°27′58″ пн. ш. 26°57′59″ у. д. / 53.46611° пн. ш. 26.96639° у. д.Каардынаты: 53°27′58″ пн. ш. 26°57′59″ у. д. / 53.46611° пн. ш. 26.96639° у. д. |
± Прусінава |
Гісторыя
рэдагавацьПаселішча ўзгадваецца ў XVI стагодзьдзі, належала Радзівілам, з XIX ст. — Чапскім, якія мелі тут свой гаспадарчы маёнтак. У 1933 годзе існаваў калгас «VI зьезд Саветаў» і гамарня, у былым маёнтку — памежная застава.[2].
Насельніцтва
рэдагаваць- XX стагодзьдзе: 1909 год — 45 двароў, 304 жыхары; 1926 год — 61 двор, 316 жыхароў; 1999 год — 68 двароў, 149 жыхароў;
- XXI стагодзьдзе: 2010 год — 97 жыхароў
Ураджэнцы
рэдагаваць- Алесь Пальчэўскі (1905—1979) — беларускі пісьменьнік
Славутасьці
рэдагаваць- Хата, дзе нарадзіўся А. Пальчэўскі і яго магіла на могілках.[3]
Страчаная спадчына
рэдагаваць- Маёнтак Чапскіх
- Царква
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 482—483
- ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Уздзенскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2003. — 654 с.: іл. ISBN 985-6302-50-1.
- ^ Збор помнікаў гісторыі і культуры Бларусі. Мінская вобласць/ АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэдкал.: С.В.Марцэлеў (гал.рэд.) і інш.—Мн.:БелСЭ, 1987.—308 с.:іл.
Літаратура
рэдагаваць- Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Уздзенскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2003. — 654 с.: іл. ISBN 985-6302-50-1.
- Збор помнікаў гісторыі і культуры Бларусі. Мінская вобласць. — Мінск: БелСЭ, 1987. — Т. 2. — С. 258. — 308 с. — 8000экз. ас.