Падольле

Падо́льле (па-ўкраінску: Поділля) — гістарычна-геаграфічны рэгіён Украіны ў басэйне Паўднёвага Бугу і Днястру. Ахоплівае тэрыторыю сучасных Віньніцкай, Тарнопальскай, Хмяльніцкай і невялікія часткі Адэскай, Кіраваградзкай і Чаркаскай абласьцей.

Гісторыя

У «Сьпісе гарадоў далёкіх і блізкіх» (канец XIV стагодзьдзя) тэрыторыя Падольля паказаная вельмі расьцягнутай, на ўсходзе яна даходзіць да Дняпра. У Вялікім Княстве Літоўскім існавалі ўяўленьні, што Падольле на поўдні даходзіла да Чорнага мора.

У сярэдзіне XVI стагодзьдзя з усходняга Падольля ўтварылася Брацлаўскае ваяводзтва. У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) заходняя частка Падольля апынулася ў складзе Аўстрыі, па другім падзеле (1793) — усходняе Падольле далучыла да сябе Расейская імпэрыя.^[1]

Крыніцы

^ Падолле // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 386

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 788 с. — ISBN 985-11-0378-0
Podole // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście. — Warszawa, 1887. S. 442

Вонкавыя спасылкі

Падольле — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

[1] Падолле // ВКЛ. Энцыкл. — Мн.: 2005 Т. 2. С. 386

[1]