Павал Няхайчык

беларускі футбаліст

Па́вал Няха́йчык (нар. 15 ліпеня 1988 году, Менск) — колішні беларускі футбаліст, паўабаронца. Гулец нацыянальнай зборнай Беларусі.

Павал Няхайчык
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся 15 ліпеня 1988(1988-07-15)[1][2] (36 гадоў)
Рост 180 см
Вага 70 кг
Пазыцыя паўабаронца
Клюбы
Гады Клюб Гульні (галы)¹
2007—2011 БАТЭ 99 (18)
2011—2012 Дынама Масква 13 (1)
2013 БАТЭ 24 (2)
2014—2016 Том Томск 52 (14)
2016—2017 Арэнбург 16 (4)
2017—2019 Дынама Берасьце 60 (19)
2020—2021 БАТЭ 50 (18)
Зборныя
2009—2011 Беларусь (да 21) 22 (4)
2011—2020 Беларусь 37 (3)

Кар’ера

рэдагаваць

Выхаванец менскіх «Алімпіі» і «Зьмены». Першы трэнэр — Сяргей Паляшчук. Прафэсійную кар’еру пачаў у барысаўскім БАТЭ ў 2005 годзе, ў складзе якога выступаў за дубль. У 2007 годзе дэбютаваў у чэмпіянаце Беларусі і стаў найлепшым бамбардзірам сэзону сярод дублюючых камандаў. З 2008 году Павал зьяўляецца гульцом асноўнага складу клюбу. Двойчы ўключаўся БФФ у сьпіс 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі: 2009, 2010.

21 кастрычніка 2008 году забіў гол падчас гульні (1:1) з «Зэнітам» у Лізе чэмпіёнаў. У жніўні 2011 году разам зь Ігарам Шытавым перайшоў у расейскі клюб «Дынама» з Масквы[3]. Аднак, за паўтары гады ня здолеў замацавацца ў асноўным складзе клюбу. У канцы студзеня 2013 году кантракт з «Дынама» быў скасаваны[4], пасьля чаго Няхайчык падпісаў кантракт на 2 гады з БАТЭ[5]. У сэзоне 2013 году спачатку быў трывалым гульцом асноўнага складу. Выступаў пераважна як флянгавы паўабаронца, але часам выкарыстоўваўся як цэнтральны нападнік. У другой палове 2013 году страціў месца ў пачатковым складзе і зьяўляўся на пляцоўцы толькі на замену.

У лютым 2014 году перайшоў у расейскі клюб «Том», зь якім падпісаў кантракт на 2,5 году[6]. Застаўся ў клюбе і пасьля ягонага вылету з Прэм’ер-лігі ўлетку 2014 году. У першынстве ФНЛ у сэзоне 2015—2016 пачаў выкарыстоўвацца на пазыцыі нападніка. За гэты час адзначыўся 7 галамі ў сэзоне і дапамог камандзе вярнуцца ў найвышэйшы дывізіён.

У чэрвені 2016 году перайшоў у «Арэнбург»[7]. Пачынаў сэзон 2016—2017 гадоў ў якасьці гульца асноўнага складу. 16 кастрычніка 2016 году адзначыўся хет-трыкам у браму свайго былога клюбу «Тамі». Пачатак 2017 году прапусьціў праз траўму, а пасьля акрыяньня ўжо радзей зьяўляўся на полі. Паводле вынікаў сэзону «Арэнбург» страціў месца ў Прэм’ер-лізе, пасьля чаго ў чэрвені 2017 году Няхайчык пакінуў клюб і стаў вольным агентам[8].

У ліпені 2017 году падпісаў кантракт на 1,5 году зь берасьцейскім «Дынама»[9]. У складзе каманды замацаваўся ў якасьці асноўнага левага паўабаронцы. У ліпені 2018 году быў капітанам каманды. У студзені 2019 году зьявілася інфармацыя аб магчымым пераходзе Паўла ў менскае «Дынама», аднак у выніку паўабаронца падоўжыў кантракт зь берасьцейскім клюбам[10]. У сэзоне 2019 году ў якасьці капітана прывёў берасьцейскі клюб да чэмпіёнства, а сам з 12 галамі быў адным з найлепшых бамбардзіраў каманды. Пасьля сэзону 2019 году вярнуўся ў БАТЭ[11][12]. Быў адным з асноўных гульцоў барысаўчанаў, у сэзоне 2021 году ў сувязі з траўмай Станіслава Драгуна нярэдка выконваў функцыі капітана каманды. У студзені 2022 году абвесьціў аб завяршэньні кар’еры[13].

Міжнародная

рэдагаваць

У складзе моладзевай зборнай Беларусі браў удзел у чэмпіянаце Эўропы 2011 году ў Даніі. Пасьля гуляў таксама за алімпійскую зборную. Дэбютаваў у нацыянальнай зборнай 10 жніўня 2011 году ў таварыскай гульні супраць зборнай Баўгарыі.

Узнагароды

рэдагаваць

БАТЭ:

«Дынама» Берасьце:

Моладзеваая зборная Беларусі:

  • Бронзавы прызэр маладзёвага чэмпіянату Эўропы: 2011

Статыстыка

рэдагаваць
Клюб Сэзон Чэмпіянат
Дывізіён Матчы Галы
Дынама Берасьце 2017 Найвышэйшая ліга 15 4
2018 Найвышэйшая ліга 21 3
2019 Найвышэйшая ліга 24 12
БАТЭ Барысаў 2020 Найвышэйшая ліга 10 4

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць