Отакар Яраш

Чэхаславацкі вайсковец

О́такар Я́раш (па-чэску: Otakar Jaroš; 1 жніўня [ст. ст. 19 ліпеня] 1912 — 8 сакавіка 1943) — камандзір роты 1-га Чэхаславацкага пяхотнага батальёну, першы[1] іншаземец, уганараваны званьнем Герой Савецкага Саюзу.

Отакар Францішак Яраш
1 жніўня 19128 сакавіка 1943
Месца нараджэньня Сьцяг краіны або тэрыторыі Лоўні, Аўстра-Вугоршчына
Месца сьмерці пад Сакаловам, Зьміеўскі раён Харкаўскай вобласьці, Украінская ССР, СССР
Прыналежнасьць Чэхаславаччына Чэхаславаччына СССР СССР
Род войскаў Мотастралковыя войскі
Гады службы 1933—1943
Званьне надпаручнік
Частка 1-ы чэхаславацкі батальён
Камандаваў ротай
Бітвы/войны Нямецка-савецкая вайна
Узнагароды
Мэдаль Залатая Зорка
Мэдаль Залатая Зорка
Ордэн Леніна
Ордэн Леніна
Ордэн Белага Ільва за перамогу
Ордэн Белага Ільва за перамогу
Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Яраш.

Жыцьцяпіс

рэдагаваць

Отакар Францішак Яраш нарадзіўся ў месьце Лоўні ў Аўстра-Вугоршчыне (цяпер ў Усьцецкім краі Чэхіі) ў сям’і паравознага качагара. Па нацыянальнасьці чэх.

Скончыў Праскі электратэхнічны тэхнікум, у 1933 року паступіў у школу унтэр-афіцэраў у Трнаве, а ў 1937 року — у вайсковую вучэльню ў Граніцы-на-Мораве ў Паўночнай Маравіі. У 1939 пасьля акупацыі Чэхаславаччыны нацысцкай Нямеччынай эміграваў у Польшчу, а з пачаткам Другой сусьветнай вайны ў Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік.

У лютым 1942 року ў Бузулуку зь ліку чэхаславакаў пачаў фармавацца 1-ы чэхаславацкі батальён. Отакар Яраш быў прызначаны камандзірам 1-й роты гэтага батальёну. 30 студзеня 1943 батальён быў накіраваны на фронт і ўлучаны ў склад 25-й гвардзейскай стралковай дывізіі Варонескага фронту.

8 сакавіка 1943 батальён прыняў першы бой зь немцамі пад вёскай Сакалова Зьміеўскага раёну Харкаўскай вобласьці. А 13-й гадзіне блізу 60 танкаў і некалькі бронетранспартэраў ворага атакавалі вёску. У хадзе бітвы ваяры роты Отакара Яраша падбілі 19 танкаў і 6 бронэтранспартэраў з аўтаматчыкамі. Было зьнішчана каля 300 жаўнераў і афіцэраў суперніка. Сам Яраш быў двойчы паранены, аднак працягваў камандаваць ротай і весьці агонь па наступе немцаў. Урэшце зь вязанкай гранатаў у рукох ён кінуўся да нямецкага танка, што йшоў на прарыў. Ён загінуў ад стрэлу з танкавага кулямёту, але танк, наехаўшы на ягонае цела, ўзарваўся на гранатах.

Пасьля бітвы надпаручніку Ярашу пасьмяротна было нададзенае званьне капітана.

Узнагароды

рэдагаваць
 
Паштовая марка СССР, 1969

Вонкавыя спасылкі

рэдагаваць