Капітан
Капіта́н (па-лацінску: caput — галава) — вайсковае званьне ахвіцэрскага саставу ў арміі і на флёце шматлікіх краінаў сьвету. Ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь (з 1992), а таксама ў войсках шэрагу дзяржаваў, па рангу вышэй за «старшага лейтэнанта», але ніжэй за «маёра».
Упершыню чын (званьне) капітан зьявіўся ў Сярэднявеччы ва Францыі, дзе так звалі начальнікаў асобных ваенных акруг; з 1558 году капітанамі сталі зваць камандзіраў рот, а начальнікаў ваенных акруг — генэрал-капітанамі.
У арміі Вялікага Княства Літоўскага званьне капітан выкарыстоўвалася толькі ў пяхоце, артылерыі і інжынэрных частках. У кавалерыі капітану адпавядала званьне ротмістр. Намесьнікам капітана зьяўляўся штабс-капітан.
Знакам адрозьненьня капітана ў арміі ВКЛ у XVIII стагодзьдзі былі чатыры зорачкі на пагоне. Пасьля адраджэньня арміі ВКЛ у 1812 г. знакам адрозьненьня капітана быў «чысты» эпалет без махры.
Літаратура
рэдагаваць- Чаропка Станіслаў. Станаўленне сістэмы знакаў адрознення ў арміі ВКЛ // Актуальные проблемы в изучении и преподавании общественно-гуманитарных дисциплин: сб. статей. — Витебск, 2012.