Навасёлкаўскі сельсавет (Пухавіцкі раён)
адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Пухавіцкім раёне Менскай вобласьці Беларусі
Навасёлкаўскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Пухавіцкага раёну Менскай вобласьці. Адміністрацыйны цэнтар — вёска Навасёлкі.
Навасёлкаўскі сельсавет | |
Агульныя зьвесткі | |
---|---|
Краіна | |
Статус | сельсавет Беларусі[d] |
Адміністрацыйны цэнтар | Навасёлкі |
Дата ўтварэньня | лістапад 1917 |
Насельніцтва |
|
Мэдыя-зьвесткі | |
Часавы пас | UTC+03:00 |
Дадатковыя мультымэдыйныя матэрыялы |
Гісторыя
рэдагаваць20 жніўня 1924 году створаны ў складзе Пухавіцкага раёну Менскай акругі.
29 чэрвеня 2006 году ў склад сельсавету перададзеныя ўсе населеныя пункты — Гарэлец, Кабылічы, Ліпнікі, Ліпск, Пясчанка, Ржышча, Янка Купала — ліквідаванага Гарэлецкага сельсавету[1].
29 студзеня 2010 году на тэрыторыі сельсавету ўтвораны хутар Азёрны[2].
8 верасьня 2017 году вёскі Кавалёва і Сенажаткі ўключаны ў гарадзкую рысу Мар’інай Горкі[3].
Населеныя пункты
рэдагаваць- 1 студзеня 1947 году — 26
Крыніцы
рэдагаваць- ^ «Об упразднении Горелецкого, Краснооктябрьского, Селецкого, Сергеевичского сельсоветов и изменении границ Новоселковского, Пуховичского, Ветеревичского сельсоветов и Правдинского поссовета Пуховичского района». Решение Минского областного Совета депутатов от 29 июня 2006 г. № 222 (рас.)
- ^ «Об отнесении земель к категории сельского населенного пункта». Решение Пуховичского районного Совета депутатов от 29 января 2010 г. № 211 (рас.)
- ^ Решение Минского областного Совета депутатов от 8 сентября 2017 г. № 226 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Минской области Архівавана 30 кастрычніка 2020.
Літаратура
рэдагаваць- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8 С. 9
- Белорусская ССР. Административно-территориальное деление на 1 января 1947 года. — Мн.: Гос. изд-во БССР, 1947. — 300 с. С. 144