Марат Ізмайлаў
Марат Ізмайлаў (па-расейску: Марат Измайлов, па-татарску: Marat İzmailev; нарадзіўся 21 верасьня 1982 году, Масква, СССР) — былы расейскі футбаліст, паўабаронца. Гулец нацыянальнай зборнай Расеі. Вядомы дзякуючы вступам за маскоўскі «Лякаматыў» і лісабонскі «Спортынг». Мае татарскае паходжаньне.
Марат Ізмайлаў | ||
Пэрсанальная інфармацыя | ||
---|---|---|
Нарадзіўся | 21 верасьня 1982[1][2][3] (42 гады) | |
Рост | 172 см | |
Вага | 66 кг | |
Пазыцыя | паўабаронца | |
Клюбы | ||
Гады | Клюб | Гульні (галы)¹ |
2001—2008 2007—2008 2008—2013 2013—2015 2014 2014—2015 2016—2017 2017 |
Лякаматыў Масква → Спортынг (арэнда) Спортынг Порту → Габала (арэнда) → Краснадар (арэнда) Краснадар Арарат Масква |
124 (20) 23 (4) 58 (9) 13 (1) 14 (1) 22 (1) 7 (1) 4 (2) |
Зборныя | ||
2001—2012 | Расея | 35 (2) |
Кар’ера
рэдагаваць«Лякаматыў»
рэдагавацьУвесну 2000 году стаў гульцом маскоўскага «Лякаматыва» й дэбютаваў у аснове ў кастрычніку таго ж году, выйшаўшы на замену ў другім тайме таварыскага матчу супраць ЦСКА. У чэрвені 2001 году разам з клюбам атрымаў перамогу ў Кубку Расеі, адзначыўшыся галявой перадачай у фінальным матчы, дзе «Лякаматыў» перагуляў махачкалінскі «Анжы» ў сэрыі пэнальці. У 2002 і 2004 гадох станавіўся чэмпіёнам Расеі, а ў наступныя сэзоны чаргаваў выдатную гульню й цяжкія траўмы.
«Спортынг»
рэдагавацьУ 2007 годзе пераехаў у лісабонскі «Спортынг» на правах арэнды. У Партугаліі паказваў больш упэўненую й якасную гульню, у выніку, па заканчэньні сэзону партугальскі клюб выкупіў ягоны трансфэр. У ліпені 2010 году атрымаў траўму на летнім зборы «Спортынгу» ў Францыі, з-за якой быў вымушаны пакінуць збор[4].
У партугальскім клюбе Марат правёў шмат добрых сэзонаў, стаўшы ўлюбёнцам заўзятараў клюбу.
«Порту»
рэдагаваць8 студзеня 2013 году Ізмайлаў афіцыйна стаў гульцом «Порту», падпісаўшы кантракт на 2,5 году з магчымасьцю падаўжэньня яшчэ на год[5]. Дэбютаваў за новы клюб 13 студзеня ў матчы супраць «Бэнфікі», выйшаўшы на замену на 75 хвіліне сустрэчы пры ліку 2:2[6].
У 2014 годзе 31-гадовы хаўбэк перайшоў у азэрбайджанскую каманду «Габала» на правах арэнды, якую ўзначальваў Юры Сёмін, пад кіраўніцтвам якога Ізмайлаў гуляў у «Лякаматыве» й зборнай Расеі. У ліпені 2014 году расейскі футбольны клюб «Краснадар» абвесьціў аб пераходзе Ізмайлава ў свой склад на ўмовах гадавой арэнды з правам падаўжэньня пагадненьня[7]. 14 жніўня ў матчы трэцяга тура чэмпіянату Расеі супраць маскоўскага «Спартаку» забіў першы мяч за «Краснадар».
Міжнародная кар’ера
рэдагавацьСвае першыя выклікі ў склад нацыянальнай каманды Марат атрымаў ў 2001 годзе. За нацыянальную зборную Расеі гуляў на чэмпіянаце сьвету 2002 году й чэмпіянаце Эўропы 2004 году, пасьля чаго доўгі час не запрашаўся ў зборную. 25 траўня 2012 году пасьля 6-гадовага перапынку Марат зьявіўся на полі ў таварыскім матчы супраць зборнай Уругваю, у рамках падрыхтоўкі Расеі да чэмпіянату Эўропы 2012 году[8]. На Эўра-2012 Марат выйшаў у матчы супраць зборнай Польшчы, замяніўшы на 79-й хвіліне Алана Дзагоева, таксама Ізмайлаў гуляў у матчы супраць зборнай Грэцыі.
Дасягненьні
рэдагаваць«Лякаматыў»:
- Чэмпіён Расеі: 2002, 2004
- Уладальнік Кубку Расеі: 2001, 2007
- Уладальнік Супэркубку Расеі: 2003, 2005
- Уладальнік Кубку чэмпіёнаў Садружнасьці: 2005
«Спортынг»:
- Уладальнік Кубку Партугаліі: 2008
- Уладальнік Супэркубку Партугаліі: 2007, 2008
«Порту»:
- Чэмпіён Партугаліі: 2013
Крыніцы
рэдагаваць- ^ а б в Marat Izmailov // Transfermarkt (мн.) — 2000.
- ^ а б в MARAT IZMAILOV // Argentine Soccer Database (гішп.)
- ^ а б в Marat Izmailov // As (гішп.) — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
- ^ После операции Измайлов пропустит не менее трех месяцев. «Спорт-Экспресс»
- ^ «Порту» официально объявил о переходе Измайлова. championat.com (рас.)
- ^ Марат Измайлов дебютировал в составе «Порту». championat.com (рас.)
- ^ Игроком «Краснодара» стал Марат Измайлов. ФК Краснодар (рас.)
- ^ Малафеев и Измайлов сыграют с Уругваем в стартовом составе сборной России. championat.com (рас.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьМарат Ізмайлаў — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
- Сайт гульца
- Профіль на афіцыйным сайце ФК «Спортынг»(недаступная спасылка)
- Статыстыка на National Football Teams