Любкі
Лю́бкі[1] — вёска ў Вялейскім раёне Менскай вобласьці. Уваходзіць у склад Іскага сельсавету.
| Любкі | |
| трансьліт. Liubki | |
| Першыя згадкі: | 1561 |
| Краіна: | Беларусь |
| Вобласьць: | Менская |
| Раён: | Вялейскі |
| Сельсавет: | Іскі |
| Насельніцтва (2012) | |
| колькасьць: | 55 чал. |
| колькасьць двароў: | 35 |
| Часавы пас: | UTC+3 |
| Тэлефонны код: | +375 1771 |
| Паштовы індэкс: | 222445 |
| Нумарны знак: | 5 |
| Геаграфічныя каардынаты: | 54°38′2″ пн. ш. 26°46′1″ у. д. / 54.63389° пн. ш. 26.76694° у. д.Каардынаты: 54°38′2″ пн. ш. 26°46′1″ у. д. / 54.63389° пн. ш. 26.76694° у. д. |
Любкі на мапе Беларусі ±   Любкі | |
 Галерэя здымкаў у Вікісховішчы
| |
Гісторыя
рэдагавацьУ 1561 годзе — сяло, падоранае Жыгімонтам Аўгустам Войстамскай парафіі. У 1612 ва ўласнасьці Станкевічаў. Прададзены Карэйвам. У 1766 у маёнтку Войстам.
У другой палове 19-га стагодзьдзя Любкі адносяцца да Рускасельскай грамады.
Падчас Першай сусьветнай вайны, у 1915—1916 гадах тут разьмяшчалася салдацкая кухня расейскіх войскаў. Ад неасьцярожнага абыходжаньня з агнём згарэў увесь цэнтар вёскі. Цэнтар адбудоўваць ня сталі.
У 1938 годзе — у Войстамскай вясковай гміне.
Зь верасьня 1939 году — у складзе Куранецкага раёну Вялейскай вобласьці БССР. У 1950 годзе створаны калгас імя Сталіну, які аб’яднаў 46 сялянскіх гаспадарак[2].
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu)
- ^ С.В.Барыс, А.В.Рогач Нарачанка і яе берагі // . — Мн.: Выдавец Зьміцер Колас, 2013. — С. 343. — 712 с. — 99 ас. — ISBN 978-985-6992-37-0