Лу́ніна[1]вёска ў Нёманскім сельсавеце Ўзьдзенскага раёну Менскай вобласьці.

Луніна
трансьліт. Lunina
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Узьдзенскі
Сельсавет: Нёманскі
Насельніцтва: 6 чал. (2010)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1718
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°25′59″ пн. ш. 26°56′41″ у. д. / 53.43306° пн. ш. 26.94472° у. д. / 53.43306; 26.94472Каардынаты: 53°25′59″ пн. ш. 26°56′41″ у. д. / 53.43306° пн. ш. 26.94472° у. д. / 53.43306; 26.94472
Луніна на мапе Беларусі ±
Луніна
Луніна
Луніна
Луніна
Луніна
Луніна
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Гісторыя

рэдагаваць

У пачатку XX ст. — засьценак Магільнянскай воласьці Ігуменскага павету. У 1921 г. адкрыта пачатковая школа. У 1924—1925 навучальным годзе вучылася 40 дзяцей (зь іх 8 дзяўчынак). У 1933 г. у вёсцы былі калгасы «Авангард» і «Чырвоны Сцяг», працавалі 2 кузьні і стальмашня[2].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • XX стагодзьдзе: 1909 год — 50 двароў, 257 жыхароў; 1917 год — 53 двары, 301 жыхар; 1999 год — 16 жыхароў; 2000 год — 7 двароў, 16 жыхароў
  • XXI стагодзьдзе: 2010 год — 6 жыхароў

Літаратура

рэдагаваць
  • Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Уздзенскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2003. — 654 с.: іл. ISBN 985-6302-50-1.
  1. ^ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (djvu) С. 482
  2. ^ Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Уздзенскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2003. — 654 с.: іл. ISBN 985-6302-50-1.