Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар кармэлітаў (Засьвір)
Помнік сакральнай архітэктуры | |
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар кармэлітаў
| |
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і руіны кляштару кармэлітаў
| |
Краіна | Беларусь |
Вёска | Засьвір |
Каардынаты | 54°50′31.16″ пн. ш. 26°27′40.99″ у. д. / 54.8419889° пн. ш. 26.4613861° у. д.Каардынаты: 54°50′31.16″ пн. ш. 26°27′40.99″ у. д. / 54.8419889° пн. ш. 26.4613861° у. д. |
Канфэсія | каталіцтва |
Эпархія | Менска-Магілёўская архідыяцэзія |
Архітэктурны стыль | сармацкае барока[d] |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар кармэлітаў | |
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар кармэлітаў на Вікісховішчы |
Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы і кляштар кармэлітаў — помнік архітэктуры пачатку XVIII стагодзьдзя ў Засьвіры. Знаходзіцца на паўднёва-ўсходняй ускраіне колішняга мястэчка. Касьцёл дзее, кляштар існаваў да 1832 году. Твор архітэктуры рэнэсансу. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Комплекс складаецца з касьцёла, кляштарнага корпусу і брамы.
Гісторыя
рэдагавацьВялікае Княства Літоўскае
рэдагавацьДраўляны кляштар кармэлітаў у Засьвіры фундаваў у 1697 годзе ашмянскі маршалак Крыштап Зяновіч і яго жонка Ядвіга (з Швыкоўскіх). Пад 1705 годам упамінаецца драўляны касьцёл. Мураваны касьцёл збудавалі ў 1713—1714 гадох. Будаваньне мураванага кляштарнага корпуса скончылася ў 1766 годзе.
Пад уладай Расейскай імпэрыі
рэдагавацьПа трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Засьвір апынулася ў складзе Расейскай імпэрыі, касьцёл і кляштар працягвалі дзеяць. Па здушэньні вызвольнага паўстаньня (1830—1831) у 1832 годзе расейскія ўлады гвалтоўна ліквідавалі кляштар. Касьцёл пачаў дзеяць як парафіяльны. Па здушэньні нацыянальна-вызвольнага паўстаньня 1863—1864 гадоў расейскія ўлады перарабілі касьцёл пад царкву Урадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы).
Найноўшы час
рэдагавацьУ 1919 годзе ўлады міжваеннай Польскай Рэспублікі вярнулі касьцёл каталікам. Па Другой сусьветнай вайне ў 1946 годзе савецкія ўлады зачынілі касьцёл, а кляштарны корпус прыстасавалі пад школу. У 1990 годзе будынак касьцёла вярнулі каталікам.
Архітэктура
рэдагавацьКасьцёл
рэдагавацьКасьцёл — помнік архітэктуры барока. Гэта 1-нэфавая 2-вежавая базыліка з паўкруглай апсыдай, накрытая высокім 2-схільным дахам (над апсыдай паніжаны і пераходзіць у конусападобны). У цэнтры да галоўнага фасада далучаецца невялікі барбакан. Дэкаратыўная аздоба канцэнтруецца на галоўным фасадзе: роўныя прастакутныя і паўцыркульныя нішы, трыкутны атыкавы франтон і фігурныя завяршэньні вежаў. Аконныя праёмы з лучковымі завяршэньнямі.
Малітоўная заля перакрываецца драўляным корабавым скляпеньнем, апсыда — конхай. Над аркавым уваходам месьцяцца хоры, на якія вядуць вітыя ўсходы вежаў. У аркавай нішы апсыды стаіць 2-ярусны драўляны алтар. На левай сьцяне вісіць драўляны амбон. У галоўным алтары захоўваецца абраз «Найсьвяцейшая Тройца», у левым — «Сьвяты Язафат», у правым — «Найсьвяцейшая Панна Марыя».
Кляштар
рэдагавацьКляштарны корпус далучаецца да касьцёла з паўночнага боку. Гэта П-падобны ў пляне 1-павярховы будынак, які ўтвараў каля касьцёла замкнёны ўнутраны дворык. Франтальны фасад галоўнага крыла вылучаўся ў цэнтры 4-калённым портыкам. Скляпеністыя кельлі злучаюцца працяглымі галерэямі[1].
Галерэя
рэдагавацьГістарычныя здымкі
рэдагаваць-
каля 1900 г.
-
25 кастрычніка 1915 г.
-
22 лістапада 1915 г.
-
1 сьнежня 1915 г.
-
чэрвень 1916 г.
-
1916 г.
-
1915—1918 гг.
-
Е. Гопэн, 1930-я гг.
Сучасныя здымкі
рэдагаваць-
Агульны выгляд
-
Касьцёл
-
З боку апсыды
-
Інтэр'ер
Крыніцы
рэдагаваць- ^ Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі. — Менск, 2008. С. 154.
Літаратура
рэдагаваць- Кулагін А. Каталіцкія храмы Беларусі: Энцыкл. даведнік / А. Кулагін; фатограф А. Дыбоўскі. — 2-е выд. — Менск: БелЭн, 2008. — 488 с.: іл. ISBN 978-985-11-0395-5.
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьАб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 612Г000430 |