Каралішківёска ў Расеі, каля ракі Асьцёру. Уваходзяць у склад Надзейкавіцкага сельскага паселішча Шумяцкага раёну Смаленскай вобласьці.

Каралішкі
лац. Karališki
Краіна: Расея
Суб’ект фэдэрацыі: Смаленская вобласьць
Муніцыпальны раён: Шумяцкі
Плошча:
  • 0,44 км²
Насельніцтва:
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: 48133
Паштовы індэкс: 216434, 216435
Нумарны знак: 67
Геаграфічныя каардынаты: 53°48′14″ пн. ш. 31°57′39″ у. д. / 53.80389° пн. ш. 31.96083° у. д. / 53.80389; 31.96083Каардынаты: 53°48′14″ пн. ш. 31°57′39″ у. д. / 53.80389° пн. ш. 31.96083° у. д. / 53.80389; 31.96083
Каралішкі на мапе Расеі
Каралішкі
Каралішкі
Каралішкі

Каралішкі — вёска гістарычнай Амсьціслаўшчыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Карал або Карэл (Carolus, Carellus) — імя германскага паходжаньня[1].

Яшчэ этнограф і мовазнаўца Яўхім Карскі зьвяртаў увагу на тое, што ў латыскай Курляндыі, «большасьць беларускіх населеных месцаў заканчваюцца на -ішкі»[2], пазьней у рэчышчы палітыкі летувізацыі падобныя тапонімы на -ішкі азначылі як «гістарычна балтыйскія» і нават «тыпова летувіскія»[3]. Тым часам менскі дасьледнік Алёхна Дайліда зазначае, што «ва ўсходнегерманскіх мовах быў пашыраны суфікс -isk-: такім парадкам, так менаваная «лінія Сафарэвіча» (мяжа перавагі паселішчаў з назовамі на -ішкі ў Панямоньні) не абавязкова зьнітаваная з балтамі»[4].

На усход ад Вяліжу існавала вёска Лядзінішкі[5], на ўсход ад Дарагабужу — вёска Купелішкі, а таксама вёска і сядзіба Селішкі[6].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 1910 год — 261 чалавек[7]

Глядзіце таксама

рэдагаваць
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 359.
  2. ^ Карский Е. Ф. Белорусы. Т. 1. — Минск, 2006. С. 559.
  3. ^ Зайкоўскі Э. Балты цэнтральнай і ўсходняй Беларусі ў сярэднявеччы // Спадчына. № 1, 1999. С. 61—72.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 31.
  5. ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 56.
  6. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 167.
  7. ^ Список населенных мест Могилевской губернии. — Могилев, 1910. С. 77.