Жарамец

вёска ў Беларусі

Калі́ніна[1] (таксама Зераме́ц[1]) — вёска ў Бярэзінскім раёне Менскай вобласьці Беларусі. Уваходзіць у склад Паплаўскага сельсавету.

Жарамец
трансьліт. Žaramiec
Краіна: Беларусь
Вобласьць: Менская
Раён: Бярэзінскі
Сельсавет: Паплаўскі
Насельніцтва: 66 чал. (2009)
Часавы пас: UTC+3
Тэлефонны код: +375 1715
Паштовы індэкс: 223310
СААТА: 6204843028
Нумарны знак: 5
Геаграфічныя каардынаты: 53°53′9″ пн. ш. 28°48′17″ у. д. / 53.88583° пн. ш. 28.80472° у. д. / 53.88583; 28.80472Каардынаты: 53°53′9″ пн. ш. 28°48′17″ у. д. / 53.88583° пн. ш. 28.80472° у. д. / 53.88583; 28.80472
Жарамец на мапе Беларусі ±
Жарамец
Жарамец
Жарамец
Жарамец
Жарамец
Жарамец

Гісторыя

рэдагаваць

Упершыню упамінаецца як вотчынае сяло Зярэмцы князя Дзьмітрыя Пуцяціча. У 1506 годзе, пасьля сьмерці кн. Дзьмітрыя (1505), часткі Зярэмцаў, Лагоў і Белічан перайшлі на памін яго душы праваслаўнай царкве. Палова даньнікаў ў Зярэмцах з мядовай данінай да Багародзіцкай царкве ў Вільні, частка Лагоў і Белічан — Кіева-Пячэрскай лаўры. Іншая частка Жарэмцаў і Лагоў перайшла да кн. Сямёна Ямантавіча-Падбярэзскага, пасьля яго сьмерці (не пазьней 1540) дасталася дзецям яго сястры Юліяніі баярам Яцкавічам (пазьней ужывалі прозьвішча Падбярэзскіх). На Попіс 1567 года падчас Інфлянцкай вайны Рыгор Падбярэзскі ставіў з Падбярэззя і Зарэмцаў 8 «коней».

Да канца XVI ст. колішняя вотчына кн. Пуцяціча, у тым ліку Жарамец была падзелена паміж многімі ўладальнікамі. На копным судзе ў 1594 годзе былі белічанскі старац мітрапаліта Міхаіла Рагозы, белічанскі старац князя Фёдара Друцкага-Горскага, белічанскі старац Кірылы Зубоўскага, лагоўскі старац віцебскага кашталяну Марціна Стравінскага, лагоўскі і жарэмецкі старац Падбярэзскіх, старац сяла Чарневічы.

Пасьля Берасьцейскай уніі, у 1597 годзе саўладальнікі захапілі царкоўную частку маёнтку. У 1624 годзе ўніяцкі мітрапаліт Язэп Руцкі пачаў судовы працэс па вяртаньні часткі Белічан і Жарэмцаў і ў 1627 годзе атрымаў судовы вырак на сваю карысьць. Аднак саўладальнікі аспрэчвалі вырак, Ян і Альбін Падбярэзскія ў 1628 года падалі дакумэнт, паводле якога яшчэ ў 1539 годзе мітрапаліт Макарый быццам прамяняў сваіх падданых у Жарэмцах іх продку — князю Сямёну Ямантавічу-Падбярэзскаму, суд, аднак, адхіліў дакумэнт як падложны.

Да 1636 года сёлы Жарамец, Лагі, Белічаны сумесна трымалі Ян, Васіль і Альбін Падбярэзскія, удава Мікалая Рэя Ядвіга Варапаева і пан Аляксандр Даджбог Сапега, які атрымаў частку ў іх спадчынай пасьля дзеда па маці — кашталяна віцебскага М. Стравінскага. У 1636 годзе судовы вырак 9-гадовай даўніны ўрэшце выкананы і ўніяцкі мітрапаліт увязаны на частцы Жарэмцаў і Белічан. У 1651 годзе мітрапаліцкія ўладаньні налічвалі 6 дымоў у Белічанах, 7 дымоў у Жарэмцах, 14 дымоў у Чарневічах.

Да 21 сьнежня 2007 году вёска ўваходзіла ў склад Ляжынскага сельсавету[2].

Насельніцтва

рэдагаваць
  • 2009 год — 66 чалавек[3]