Кіева-Пячэрская лаўра

Манастыр
Кіева-Пячорская лаўра па-ўкраінску: Києво-Печерська лавра

Краіна	Украіна
Горад	Кіеў
Каардынаты	50°20′56″ пн. ш. 30°33′44″ у. д. / 50.34889° пн. ш. 30.56222° у. д. / 50.34889; 30.56222Каардынаты: 50°20′56″ пн. ш. 30°33′44″ у. д. / 50.34889° пн. ш. 30.56222° у. д. / 50.34889; 30.56222
Канфэсія	Праваслаўе
Эпархія	Кіеўская эпархія
Архітэктурны стыль	барокавая архітэктура^[d]
Аўтар праекту	Феадосій Пячэрскі
Заснавальнік	Антон Пячорскі
Дата заснаваньня	1051
Вядомыя насельнікі	Антон Пячорскі Феадосій Пячэрскі Інгат Пячорскі Ян Шматпакутны Ярэмія Пячорскі Нікан Пячорскі
Статус	Сусьветная спадчына ЮНЭСКО
Сайт	Афіцыйны сайт
Кіева-Пячорская лаўра на мапе Ўкраіны Кіева-Пячорская лаўра
Кіева-Пячорская лаўра на Вікісховішчы

Кі́ева-Пячорская ла́ўра (па-ўкраінску: Києво-Печерська лавра) — дзяржаўны музэйны комплекс у Кіеве, ва Ўкраіне. Адзін зь першых па часе стварэньня манастыроў у Кіеўскай Русі. Заснаваны ў 1051 годзе пры Яраславе Мудрым манахам Антонам, родам зь Любеча. Сузаснавальнікамі Пячорскага манастыра сталі адзін зь першых вучняў сьв. Антона — Тэадос і бізантыец — Тэафан Грэк. Князь Сьвятаслаў II Яраславіч падарыў манастыру плято над пячорамі, дзе пазьней вырасьлі выдатныя каменныя храмы, упрыгожаныя жывапісам, кельлі, крапасныя вежы й іншыя будынкі. З манастыром зьвязаныя імёны летапісца Нестара (аўтара «Аповесьці мінулых гадоў»), мастака Аліпія.

З 1592 па 1688 год быў стаўрапігіяй Канстантынопальскага патрыярха; з 1688 году манастыр атрымаў статут лаўры^[1] і стаў «стаўрапігіёнам царскім і патрыяршым Маскоўскім»; у 1786 годзе лаўра была падпарадкаваная Кіеўскаму мітрапаліту, які стаў яе сьвятаархімандрытам.

У Бліжніх і Далёкіх пячорах Лаўры знаходзяцца мошчы сьвятых, таксама ў Лаўры ёсьць і пахаваньні знакамітых вернікаў (напрыклад, магіла Пятра Аркадзевіча Сталыпіна).

У наш час ніжняя Лаўра знаходзіцца ў юрыздыкцыі Украінскай Праваслаўнай Царквы (Маскоўскага Патрыярхату), а верхняя Лаўра належыць Нацыянальнаму Кіева-Пячорскаму гісторыка-культурнаму запаведніку.^[2]

КрыніцыРэдагаваць

^ Лавра // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
^ Інфармацыя — Кіева-Пячэрскі запаведнік Архіўная копія ад 2012-11-28 г.

Кіева-Пячэрская лаўра — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў