Дрыгавічы

Дрыгавічы́ (другувіты, драгувіты, дрогувіты) — старажытнабеларускае этнапалітычнае аб’яднаньне (правадырства). Насялялі тэрыторыю Беларусі (басэйн Прыпяці, правабярэжнае Падняпроўе, Верхняе Панямоньне, Сярэдняе Пабужжа, Падзьвіньне): «а друзии седоша межю Припетью и Двыиною и нарекошася дреговичи»^[1].

Назва

Слова «дрыгавічы» ўтворана апелятывам «дрыгва» і фармантам «ічы»^[2]. Беларускі мовазнаўца і гісторык Алесь Жлутка лічыць гэтую назву патранамічнай (як і назвы крывічоў, радзімічаў, вяцічаў) — ад імя першапродка племя Драгавіта, што пацьвярджаецца патранамічным суфіксам -іч і беспасярэднім летапісным паведамленьнем пра легендарных водцаў радзімічаў і вяцічаў — Радзіма і Вятку^[3].

Гісторыя

Пра высокі ўзровень сацыяльнага разьвіцьця дрыгавічоў сьведчыць існаваньне свайго княжаньня (правадырства) яшчэ да ўлучэньня ў склад Кіеўскай Русі^[2].

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Полное собрание русских летописей. Т. II. Ипатьевская летопись. — М., 1962. — Стлб. 5.
^ ^а ^б Гісторыя Беларусі (у кантэксце сусветных цывілізацый). — Менск, 2005. С. 42.
^ Жлутка А. Літва і ліцьвіны — адкуль і хто? (пасляслоўе) // Лёсік Я. Літва-Беларусь: гістарычныя выведы. — Менск, 2016. С. 23.

Літаратура

Дрыгавічы // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Менск: Беларус. энцыкл., 1993. — 620 с.: іл. ISBN 5-85700-078-5.
Dryhavichans // Zaprudnik J. Historical dictionary of Belarus. — Lamham. — London: Scarecrow Press, 1998. — 338 p. ISBN 0-8108-3449-9.

Гэта — накід артыкула пра Беларусь. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.

[1] Полное собрание русских летописей. Т. II. Ипатьевская летопись. — М., 1962. — Стлб. 5.

[hb-2] а ^б Гісторыя Беларусі (у кантэксце сусветных цывілізацый). — Менск, 2005. С. 42.

[3] Жлутка А. Літва і ліцьвіны — адкуль і хто? (пасляслоўе) // Лёсік Я. Літва-Беларусь: гістарычныя выведы. — Менск, 2016. С. 23.

[1]

[2]

[3]