Гэндрык Антоон Лёрэнц
Гэндрык Антоон Лёрэнц (па-нідэрляндзку: Hendrik Antoon Lorentz; 18 ліпеня 1853, Арнэм, Нідэрлянды — 4 лютага 1928, Гаарлем, Нідэрлянды) — выбітны галяндзкі фізык.
Навуковая дзейнасьць
рэдагавацьРазьвіў тэорыю аб пераўтварэньнях стану рухальнага цела, адным з вынікаў якой было так званае скарачэньне Лёрэнца — Фіцджэральда, якое апісвае памяншэньне даўжыні аб’екта пры паступальным руху. Атрыманыя ў рамках гэтай тэорыі пераўтварэньні Лёрэнца зьяўляюцца найважнейшым укладам у разьвіцьцё тэорыі рэлятыўнасьці.
За тлумачэньне фэномэну, вядомага як эфэкт Зээмана, быў удастоены ў 1902 г. разам зь Пітэрам Зээманам Нобэлеўскай прэміі ў галіне фізыкі.
Глядзіце таксама
рэдагавацьКрыніцы
рэдагаваць- ^ а б MacTutor History of Mathematics archive — 1994.
- ^ а б Hendrik Antoon Lorentz // Biografisch Portaal — 2009.
- ^ Hendrik Antoon Lorentz // KNAW Past Members (анг.)
- ^ а б в Лоренц Хендрик Антон // Большая советская энциклопедия (рас.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
- ^ а б в Onze Hoogleeraren (нід.) — Rotterdam: Nijgh & Van Ditmar, 1898. — С. 357. — 363 с.
- ^ а б в www.accademiadellescienze.it (італ.)
- ^ а б Leidse Hoogleraren (нід.)
Вонкавыя спасылкі
рэдагавацьГэндрык Антоон Лёрэнц — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў